Hurrrroïsch in Hurrrrrwenen

HRC '14 Vrouwen 1 (zon)

1 - 3

NSVV FC Kunde VR1 (zon)

Datum

11 februari 2016 20:15

Accommodatie

Onbekend

HRC ’14 Vrouwen 1 – FC Kunde Vrouwen 1

Een jaar na de laatste ontmoeting tussen de Gelderse Brabanders uit Hurrrrrrwenen en ons aller FC Knudde Kunde werd het weer eens tijd om de degens te kruisen. Hurwenen, dat vorig jaar wél het presteerde om in de tweede klasse te blijven spelen (en dat niet onverdienstelijk doet) was ons nog wel bekend. Eerdere ontmoetingen liepen uit tot een nederlaag en een winstpartij, prima tegenstander om nog eens een potje tegen te oefenen dus. Met versterking van heldin Brittje van Ruijven, debutante Anja en oudgediende Nienke D werden de tom-toms ingesteld richting het westen. Alhoewel, aldaar aangekomen bleek dat iedere auto een andere route had genomen. En we hadden nog wel zo’n goede etherdiscipline…

De wedstrijd vangt aan na een korte warming-up en Kunde begint direct fel aan de wedstrijd. Hurwenen had ook wat blessurelasten, dus hier en daar werd een positie opgevuld door een jeugdspeelster, welke deze posities ook niet onverdienstelijk bemanden. Al snel bleek dat HRC haar snelle vleugelspelers/spitsen nog niet had ingeruild, want aan beide kanten hadden onze snelste verdedigers er nogal wat moeite mee. De eerste helft ging dan ook redelijk gelijk op, met niet veel échte kansen aan beide kanten. De keepster van HRC moest een snoeihard schot van Sil blokken, na een verdienstelijke pass van Marieke -;)-, en aan de andere kant van het veld heeft Maria op het koude veld ook maar een paar keer haar handen uit de mouwen hoeven steken.

De tweede helft was het dan ook duidelijk: de Bommelerwaard bood perspectief op een winstpartij. Vijf minuten na het begin van de tweede helft was het dan ook raak. Een bal verscheen plots voor de voeten van Marijke die eenieder verbaasde door de bal met een enorme boog in de kruising te laten verdwijnen. Een mild gejuich was tekenend voor de verwarring of de bal nu in het net belandde of niet. Tien minuten later loonde het goede spel van Nienke zich uit in een goal, na een voorzet van Sil schoot Nienke de bal snoeihard het netje door richting Brakkenstein het Sportcentrum. Zo, die zit erin. HRC ’14 kon van de goal beduidend minder genieten dan onze blauwe duiveltjes, gezien de frustratie die sommige spelers van het team niet konden bedwingen. De 2-1 die ze vijf minuten later maakten was hier klaarblijkelijk geen oplossing voor, gezien er hier en daar een natrapje, duwtje, krabje of ‘alaaf-alaaf-alaaf’-handbeweging. Want ja, om nou in het wedstrijdverslag te schrijven dat er een slaande beweging werd gemaakt gaat natuurlijk te ver. Oh. De coach en staf wisten niet zo goed wat ze met een enkele speler aan moesten, maar gelukkig was daar Sil om instructies te geven naar de scheids en staf: “Zij is gek en dat weet jij ook!”. Die raad werd wijselijk opgevolgd en de spits van HRC mocht het veld ruimen na het beschadigen van Maaike. Arme meid. Gelukkig was daar Larissa, ons knuffelbare dikkerdje om de resten van Maaike op te vangen en weer in elkaar te puzzelen. Sil drukte de bon van haar wijze doch dure raad meteen af met een goal, op aangeven van Nienke: 3-1. Laten we hiermee het verslag besluiten, want veel werd er hierna niet heel veel meer gevoetbald, mede dankzij een blessure bij de tegenstander, die geen wissels meer over hadden en het dus 9 tegenover 11 blauwen kwam te spelen.

Enfin, het was verder een heerlijke oefenpot welke ons waarschijnlijk op alle vlakken heeft klaargestoomd voor de wedstrijd van komende zondag. We moeten namelijk naar Ernhem toe. Yes.