Bovenste Beste

NSVV FC Kunde VR1 (zon)

1 - 0

Trekvogels VR2 (zon)

Competitie

Vrouwen zondag, VR1, 3e klasse H

Datum

7 mei 2017 14:30

Scheidsrechter

Hermse, J.

Accommodatie

Onbekend

Dé wedstrijd, jaja, dé kampioenswedstrijd tegen nummer 3, Trekvogels, waarbij we met winst promotie naar de tweede klasse kunnen behalen.
Voor het eerst in mijn schrijverscarrière voel ik grote druk om hier een goed stuk neer te zetten. Het liefst draai ik jullie verwachtingen alvast omlaag. Toch ga ik proberen jullie met dit verhaal een indruk te geven van hoe deze dag voor ons was.
Ik herinner me een van de eerste wedstrijden dit seizoen. In een van de pre-match talks zei Wally het volgende: “We moeten, als team, de soepele machine zijn die met elkaar de ruimte in schuift.”
Toen getriggerd door die mooie woorden, krabbelde ik dat op een notitieblaadje. Dat notitieblaadje had een stiekeme invloed dit seizoen. Het omschrijft de samenwerking, het spel met ruimtes en het voorspelde de succesformule voor ons gezelschap.
Deze zondag was het bewolkt. Niet zonnig, zoals de meeste zondagen. We waren allemaal op tijd, te vroeg zelfs. Britt had haar haar geknipt in de hoop met een fresh kapsel een frisse wedstrijd te spelen.
De pre-match talk overtrof alles. Larissa raakte ons allemaal met een toespraak over dit seizoen, de geboorte van ons team en de groei naar dit eindstation toe. Ze gaf aan iedereen complimenten. Daarna verraste Wally ons nog met een officiële wedstrijd opstelling grafisch zeer mooi weergegeven. Sprakeloos begonnen we aan de wedstrijd.
Er hing al een groot spandoek met Trekvogels achter de goal.
Maar aan onze zijde hingen maar liefst twee spandoeken, waarvan een van de twee een fantastisch getekende Joyce bevatte.
De toeschouwers druppelden aan.
Het werd steeds drukker langs het veld.
Het spel ging op en neer. Trekvogels had snelle aanvalsters die af en toe doorbraken op onze helft. Wij hadden ook acties voorin. Maar goals of echte kansen zaten er nog niet in.
Plots liep een van onze rondtikspelletjes op iets uit. Simone werd neergehaald in de zestien meter en de scheids gaf ons een hele grote kans, een penalty.
Larissa had zich op en top voorbereid en de zaterdag voorafgaande geoefend met penalty’s en vrije trappen. Het zal jullie dan ook niet verbazen dat ze de bal gecontroleerd in de linkerhoek schoot, 1-0. We konden ons geluk niet op.
Wat volgde was een zenuwslopend spel waarin felle duels zich afwisselden met mooie loopacties langs de zijlijn.
In de tweede helft kreeg Ilonka een mooie voorzet en schoot de bal in de goal. We waanden ons even verlost van de spanning, maar deze blijdschap was van korte duur. De goal werd afgeblazen wegens buitenspel.
De tijd leek tergend langzaam te verstrijken. Het bleef maar duren en duren. De supporters hadden het nodige vermaak door deze ultiem spannende stand.

En toen, toen kwam het fluitje. Het besef. We hadden gewonnen.
Campagne kurken werden afgevuurd en de tegenstander feliciteerde ons heel lief en sportief met een fles vijgendrank (een Duits drankje, voor meer info, vraag Sven, of wellicht heb je zelf al een slokje gekregen van een van ons) Het was een feestige bedoeling met heel veel bier. Wat niet kon ontbreken was het douchen met kleren aan en bier drinken onder de douche. Ook kregen we nog medailles en maakten we foto’s.
Rond half 8 vertrok een dronken team richting café Daen. Mossie heeft haar wonderbaarlijke fietstocht naar café Daen ternauwernood overleefd met wat hulp van iets capabelere teamgenoten. Van het eten zelf weten we niet alles meer. Na nader onderzoek bleken er spectaculaire speeches en raps te zijn geweest (Heeft dit je interesse gewekt? Stuur een reactie voor meer filmmateriaal). Ik denk dat dit mijn eerste dronken avondmaal was…
In de Fuik waren er ook interessante avonturen, waar sommige geen herinneringen meer van hebben…. (; En andere wellicht wel nog… (;
Het was een dag vol teamspirit, verbondenheid en liefde.
Daar wil ik graag mee afsluiten.
Oh ja, enne, we zijn dus kampioen, bovenste beste hè. (;