Mega Doelpunten Festijn

Germania VR1 (zon)

4 - 5

NSVV FC Kunde VR3

Competitie

Vrouwen zondag, VR3, 5e klasse 3

Datum

26 maart 2017 10:30

Accommodatie

Onbekend

De wedstrijd waar al een tijdje tegenop werd gezien, vanwege een nare gebeurtenis in het verleden, stond vandaag toch echt op het programma. Een mooi affiche, de directe confrontatie om plek 5!!! Het team druppelde, net als de alcohol die nog aanwezig was in het bloed van velen, langzaam het sportcentrum binnen. De geur van drank, vermoeidheid en zelfs curry (HOE DAN?!), suggereerde al dat het TEAM na een avondje MPF vandaag in topvorm was. Toen ook coach Brittney eindelijk gearriveerd was (ze had de verkeerde afslag genomen, OP DE HEYENDAALSEWEG; HOE DAN?!), kon de 16-koppige colonne vrouwkes richting Groesbeek vertrekken. De stemming zat er, zoals gewoonlijk, heerlijk in. Misschien wel iets te goed. Van een fatsoenlijke wedstrijd bespreking was namelijk nauwelijks sprake, en ook de warming up van maar liefst 11 minuten beloofde niet veel goeds. Ach, het was wel gezellig. Loes had Britt een aantal uur eerder geappt met de opmerking dat ze misschien maar beter Vlagger kon zijn (al weet ze dit zelf niet meer), dus zo gezegd zo gedaan. Na een goed begin, met zelfs een aantal kansen voor Kunde, kwam er een goede aanval vanuit de kant van Germania, raak. 1-0. Kan gebeuren. Nog geen paar minuten later werd het op vergelijkbare wijze 2-0 voor de thuisploeg, dit sloeg in als een bom. De score liep uit naar 0-4 (HOE DAN?!). Rust . De stemming was wel wat minder, maar er is wel meer nodig om dit team klein te krijgen. Er werd gezamenlijk besloten dat het zo niet langer kon, en stap voor stap knokte FCK3 zich terug in de wedstrijd. Het doelpunt bleef echter nog even uit, en de tijd begon te dringen. Gelukkig was daar Nicky, die de 4-1 binnenschoot. Zou het dan toch nog kunnen? De wolken verdwenen, de zon verscheen en Kunde kreeg een vrije trap op zo’n 20 meter van de goal. Laat het nou net zo zijn dat Eckie geoefend had op vrije trappen afgelopen donderdag. Met een heerlijke bal verschalkte ze de keeper, 4-2. Een 5-tal minuten later is het opnieuw Sanaldo, die na het uitvallen van Giselle met een pijnlijke lever uhhhh knie laatste man stond, met een afstandsschot. Onhoudbaar, 4-3. De donkere tijden waren voorbij. Kunde was oppermachtig, maar de tijd drong. Nog zo’n 15 minuten te spelen, een gelijkspel zou niet voldoende zijn om de 5^de plaats daadwerkelijk te bemachtigen, dus werd er alles op alles gezet. Een handsbal die niet werd gezien en ballen die er op wonderbaarlijke manieren niet in gingen (HOE DAN?!), het geluk stond (nog) niet aan onze zijde. Maar toen, met nog vijf minuten op de klok werd het 4-4. De prijs was helaas wel een enkel blessure bij onze spits, maar ach, je moet er wat voor over hebben. Van 4-0 achter, na terugkomen tot 4-4, kelderklasse ten top. Iedereen leek genoegen te nemen met het gelijke spel, helaas niet waar we voor kwamen, maar gezien het verloop van de wedstrijd was dit een mooi resultaat. Maar dan is er dus Nicky. Met nog 1.5 minuut te gaan ontvangt ze de bal via Marty, ze omspeelt twee verdedigers en BAM, strak in het netje. 4-5. JAAAAAAAA, wat een middag. De (inmiddels bijna volledig geblesseerde) bank springt op, en zelfs vanuit het ziekenhuis in Thiel wordt er meegejuigd. We did it again. Zo hebben we in 2017 nog steeds geen punten laten liggen, en zijn we van plek 10 geklommen naar plek 5. HOE DAN?! De katers waren vergeten, het zonnetje scheen, de punten waren binnen, voldaan konden de parels eindelijk naar huis!