Eldeni-JA

NSVV FC Kunde VR1 (zon)

2 - 1

Eldenia VR2 (zon)

Competitie

1e klasse D

Datum

17 februari 2019 14:30

Accommodatie

Onbekend

Op deze mooie zonnige zondagmorgen openden we allemaal onze oogjes. Vandaag was weer een dag dat er punten gepakt moesten worden. Genoeg zelfvertrouwen hadden we overgehouden na de wedstrijd tegen Orion vorige week, waar we een welverdiend punt wisten te pakken. We spraken met een aantal af om bij dames 2 te kijken en onze slebba’s Michelle en Eckie aan te moedigen. De wedstrijdbespreking was er weer een om in te lijsten. De boodschap bij binnenkomst was duidelijk: “Als je hier zit en fit bent heb je een basisplaats”. Beter kunnen deze elf woorden onze huidige situatie niet omschrijven. Mona bestrijdt nog steeds kindsterfte in Afrika, Sara maakt mooie foto’s in Slovenië. Anouk en Anne zijn hard aan het werk met hun nieuwe knieën. Nora heeft helaas moeten mededelen dat dit seizoen er voor haar op zit in verband met een enkelblessure. En ook captain LaFix kampt nog met een geskeurde enkelband. Maar de afgelopen jaren werd er hard gewerkt aan een selectie die flexibel een veelzijdig genoeg was om hiermee te kunnen dealen. Zo staat menig speelster nu zonder enige moeite op minstens twee posities tijdens een wedstrijd. We keken terug op onze vorige wedstrijd tegen Eldenia die de boeken in ging als de meest slechtste wedstrijd sinds jaren. Ook herinnerden we hun boombox maar al te goed, hier begon de streak van wedstrijden die we verloren tegen teams met zulk dergelijk muziekgeweld.

Terwijl blessababes Anne en Larissa nog op hun tosti’s stonden te wachten in het chalet was de eerste gewonde al gevallen aan onze zijde. Zo blij als dat Fieke was met haar basisplaats, zo snel kon ze al afdruipen met een kuitblessure die ontstond na een misstap over de bal in de 3^e minuut. Eckie was gelukkig nog warm van de vorige wedstrijd en kon naadloos invallen #meestlangstewedstrijdooit. Ook aan de zijde van Eldenia leek niet iedereen ongeschonden aan de wedstrijd te zijn begonnen en werd er eveneens vroeg gewisseld. De eerste helft was er dan ook niet een om per se over naar huis te schrijven. Beide teams leken het lastig te vinden om het spel echt te maken en het tempo lag ontzettend laag. Toen Eldenia uit een corner een fraaie kopbal in de hoek van ons goal wist te planten gingen de kopjes even hangen. Gelukkig besloot iedereen om de schouders eronder te zetten en door te blijven werken. Ooit moest het muntje toch eens onze kant op vallen. De resterende tijd van de eerste helft werd er dan ook hard geknokt en stukje bij beetje kregen we wat grip op de wedstrijd. De eerste voorzichtige kansen waren een feit en iedereen leek er weer in te geloven dat nog niets verloren was. Met ruststand 0-1 ging iedereen de kleedkamer in voor een goeie peptalk.

De tweede helft zagen we weer het Kundeblauwe vuur wat we gewend zijn. We besloten het lot in eigen hand te nemen en genoeg druk te zetten om wat kansen te creëren. De keepster van Eldenia was hier zo van onder de indruk dat ze besloot de bal aan Sjorrie te geven. Daar is op zich niks mis mee natuurlijk. Sjorrie schrok een beetje maar besloot in een split second toch gewoon die bal erin te punteren. Lekker bezig meid. De achtervolging op de drie punten was ingezet en niemand van Kunde zou rusten voordat dit doel bereikt was. Er werden goeie aanvallen opgezet en de ene na de andere kans openbaarde zich. De bal ging er lange tijd niet in, maar iedereen in het veld had blijkbaar het gevoel dat dit toch nog wel ging komen. Aan de zijkant waren ze hier iets minder berust op en trok Patje zijn resterende babyhaartjes bijna uit zijn hoofd van spanning. Toen vloog de bal over de verdediging van Eldenia heen en kon Hermientje op haar zoveelste yolo solo tocht richting het doel, en dit keer met succes! De 2-1 stond op het scorebord in de 87^e minuut, uiteindelijk wel een terechte score. De scheids besloot dat Eckie na 120 speelminuten, #fitgurl, ook lekker mocht gaan douchen.

Nog een behaald doel kunnen we bijschrijven op onze lijst van dit jaar: BOOMBOXEN DOEN ONS NIKS MEER! We laten ons niet meer intimideren. Dat gezegd hebbende claimden we onze overwinningsbiertjes in het chalet en de overwinningspitcher in café Daen, waar we zoals altijd nog doorgingen met wedstrijd analyses en tactische besprekingen. Challas!