Op jacht naar veerkracht

Nijnsel/TVE Reclame VR1 (zon)

1 - 5

NSVV FC Kunde VR1 (zon)

Competitie

1e klasse D

Datum

9 december 2018 14:30

Accommodatie

Onbekend

We hebben het de afgelopen weken tantoe zwaar gehad in de competitie. Een paar pechgevallen moeten incasseren, terecht maar soms ook onterecht punten verloren. We kwamen in een verkeerde vibe terecht. Nadat onze Capitana Hunter LaFix een peptalk had gegeven bij de training, zoals de VN nog nooit heeft gedaan na een internationale crisis, gingen we met goede moed in de richting van Sint-Oedenrode. Onze tegenstander van vandaag, Reclame VV Nijnsel Coca-cola TVE B.V. Consultancy Productions, staat in de ranglijst niet ver boven ons. Trainert Wallie concludeert dat we in de ranking in de competitie “niet dieper kunnen zakken dan dit”, hij was overduidelijk Bavel VR2 op de plek onder ons vergeten. Met de daarom discutabele uitspraak “the only way is up” stapten we de auto’s in. Gezien we amper busbanen tegen zijn gekomen besloot Sara haar auto maar te parkeren bij een tennisbaan. Heeft iemand Sara al verteld dat ze op voetbal zit? Gelukkig zit alles in Sint-Oedenrode lekker dichtbij elkaar en hoefden ze enkel een voetbalveld over te steken om toch bij de kantine uit te komen. Onze staf werd netjes ontvangen door de wedstrijdsecretaris met een lekker glaasje wijn. Alsof ze op dat moment al wisten dat er iets te vieren zou zijn voor ons. Dat het lot ons vandaag alleen maar gunstig gezind zou zijn wees al weer op het volgende feestelement. Een kapotte lamp zorgde voor een ware kleedkamerdisco, en met de slebbaplaylist maakten we vast de heupjes los #achtjesmodusaanengaan.

Voor de wedstrijd gingen we nog even de kleedkamer in met de scheidsrechter voor een “visuele controle”, daarna volgden de laatste oppeppende woorden van de trainerts. Volgens weerman Wallie zou het vandaag droog blijven en zelfs mooi weer worden, dus besloot Ilonka in een bijna bikini outfit langs de lijn plaats te nemen. Aan de support van vandaag zou het ook zeker niet liggen. De vader van blessagirl Anne besloot zijn dochter als supportster te aanschouwen vandaag #diehardfan.

De wedstrijd begon matig en we tastten wat af met z’n allen. Het balbezit was ongeveer 50/50 (ook al zou het verslag in het Brabants Dagblad wat anders zeggen) en er werden geen duidelijke kansen gecreëerd. Totdat ergens halverwege de eerste helft Sjorrie de Herminator met succes op oorlogspad stuurde, 0-1. De spanning steeg op onze gezichten gezien we de afgelopen weken steeds voor kwamen te staan maar hierna vrijwel direct de aansluitingstreffer werd gescoord. Dit zouden we ons vandaag niet laten gebeuren. Helaas gebeurde het opnieuw en scoorde Nijnsel via een uitgespeelde aanval een fraai doelpunt. Het zou een mentale strijd worden vandaag. De rest van de eerste helft kon het spreekwoordelijke kwartje (voor de jonge lezers onder ons: een betaalmiddel van voor de euro, te weten 25 cent) iedere kant uitvallen. Nijnsel probeerde iets te creëren uit een corner maar de scheids besloot dat LaFix en Sjois, die bij de doelpalen stonden, niet meededen aan de wedstrijd vandaag en floot voor buitenspel. Protesteren deden wij als brave goed opgevoede studentjes natuurlijk niet. Vlak voordat de rust zou intreden kregen wij nog een corner die Mona met een zuchtje wind zo rechtstreeks, maar stiekem via de handen van de Nijnselse keepster, het doel inschoot. 2-1 was de ruststand, en met een fijn gevoel gingen we naar binnen.

Ilonka, inmiddels doodgevroren langs de lijn na alle regen en gure wind, heb ik nog nooit zo hard naar de thee zien rennen. Ware het niet dat we fijne bekertjes limonade, geheel in de clubkleuren, kregen voorgeschoteld met deze tropische temperaturen. We hadden ons lot in eigen handen en zo voelde het ook. Ietwat gespannen gingen we opnieuw het veld op voor de tweede helft. Gelukkig maakten we redelijk snel de 1-3 via een classic boogballetje door Sjorrie. Echt veilig voelden we ons nog zeker niet, dus de Herminator besloot een snoeihard schot op de keepster te lozen. Teleurgesteld draaide ze zich om toen de keeper dit schot had geweerd, waardoor ze niet zag dat savage Sjorrie de bal nog lekker intikte. 1-4! Toen konden we pas echt gaan genieten van wat de natuur te bieden had. Naast regenbuien afgewisseld met zonneschijn waren er natuurlijk ook regenbogen te zien. Sjorrie had het maar druk vandaag, want voor een duivels dilemma kwam zij te staan toen de regenboog eenmaal gespot was: gaan we dit wel of niet aan Sara vertellen? Ze besloot dat het beter was van niet, je zou er maar door afgeleid raken. Ook bevonden wij ons dichtbij een vliegveld en iedereen behalve Lizzy kon deze laagvliegers mooi een paar keer aanschouwen. Lizzy was er klaar mee vandaag en onderschepte weer eens op volle snelheid een bal op het middenveld, liep een paar meter en schoot vervolgens de bal als een kanonskogel het doel in, 1-5. De scheids vond dit allemaal wel genoeg en floot af. We vlogen elkaar in de armen omdat we eindelijk weer eens de drie punten naar huis konden nemen. En dat nog wel op de legendarische Sinterklaasavond..

De disco onder de douche werd goed benut en de eerste paniekjes ontstonden bij mensen die hun gedicht nog moesten printen (of zoals Lizzy nog moesten maken). De Sinterklaasavond moest alleen nog eventjes op zich laten wachten toen we erachter kwamen wat voor leipe fissa er gaande was in de kantine van Nijnsel. De muziek stond aan, we hebben het Kundelied kunnen zingen, groepsfotootje werd gemaakt, Patje had een vaste danspartner gevonden. En de mannen van het eerste team van Nijnsel wisten onze Hunter LaFix natuurlijk weer feilloos, op aangeven van teamgenoten, te vinden en openden de jacht. Zo vroegen ze haar of ze twee vingers in iets slijmerigs wilde steken en te zeggen wat ze dacht. Ook wilden ze graag in de groepswhatsapp toegevoegd worden. Toen iedereen de kantine had verlaten barricadeerden ze zelfs de deur om maar zo lang mogelijk van LaFix te kunnen genieten. We snappen het wel hoor, wij genieten ook iedere week van haar. Toen ze uiteindelijk toch heeft kunnen ontsnappen gingen we op weg naar het feest in Nijmegen.

De avond was zoals altijd een grandioos succes. De lat voor de gedichten werd torenhoog gelegd door het eerste gedicht, afkomstig van Saar. Het was dan wel geen “uit, kuit” verhaal maar Ilonka rijmt zeker op “vla”! Om geheel in het thema te blijven was er voor LaFix een artistieke opperslebbahoofdtooi gemaakt. Ook zijn er zoals altijd de gewilde cadeaus. Waar iedereen om een krokodil met kiespijn strijdde was Wallie degene die voor de pussyniggahandschoentjes ging. Helaas voor iedereen ging de Herminator hiermee vandoor. De avond werd afgesloten met andere Kundenaren op de mid season afsluitingsparty in de van Rijn. Jullie mogen zelf invullen hoe dat ongeveer gegaan is.

Komende zondag volgt nog een zinderende strijd in de bekercompetitie tegen de Tukkers. Is wel fijn voor de Herminator dat ze over vertrouwde weilanden kan struinen. Jammer voor de vader van Anne is dat de statistieken dit seizoen uitwijzen dat we met hem langs de lijn alleen nog maar hebben gewonnen. Misschien is er nog ergens een vakantiehuisje vrij in het oosten dit weekend. Challas!