2-2 dankzij plan C

Orion VR1 (zon)

2 - 2

NSVV FC Kunde VR1 (zon)

Competitie

1e klasse D

Datum

10 februari 2019 12:00

Accommodatie

Onbekend

Terwijl de eerste damesteams alweer aan het trainen waren, zat dames 1 met zakken chips op de bank een voetbalwedstrijdje te kijken. Dat de feestdagen hun tol weer hadden geëist, was wel te merken tijdens de eerste trainingen. Het niveau was duidelijk niet meer hetzelfde als voor de winterstop. De conditie was bij de meesten ook weer een beetje weggezakt, behalve bij Sopje, die de vrije tijd had gebruikt om even een halve marathon te lopen. De voorbereidingsperiode verliep ook niet altijd als verwacht, oefenwedstrijden werden ingepland en weer afgezegd, waarna bleek dat het toch wel door had kunnen gaan. Wanneer plan A, plan B en plan C werden uitgedacht, was het vaak plan D dat uitgevoerd werd. Toch was het afgelopen zondag alweer tijd voor de eerste competitiewedstrijd van 2019, de derby tegen Orion. Gelijk met ons gepromoveerd naar de 1^e klasse en eigenlijk altijd te vinden in de top 3, een lastige tegenstander dus. Maar volgens Wallies berekeningen hoefden we ons geen zorgen te maken, als je afgelopen twee wedstrijden bij elkaar optelt hebben we gewoon 5-3 van Orion gewonnen. Helaas moesten we het vandaag wel stellen zonder Mona, die zich in warmere oorden bevindt, en de Hunter, die na haar terugkomst uit Nieuw-Zeeland een enkelblessure opliep bij een oefenwedstrijd. Ook Nora bracht ons deze week het slechte nieuws voorlopig nog niet te kunnen spelen vanwege haar enkel. Hopelijk hebben we deze blessababes snel terug. Vandaag hadden we gelukkig Romy om ons te versterken.

We verzamelden op het RSC, om vervolgens per fiets richting Orion te vertrekken. Sopje probeerde nog met een smoes over vloggen om met Wallie mee te rijden, maar zonder succes. Iedereen (behalve Wallie) dus gewoon op de fiets. Sommigen speelden daarbij toch wel een beetje vals, zo leek. Was dat nou een elektrische fiets van onze Lonki? Daar leek het toch wel op, maar Lonki verzekerde ons van niet. ‘Hij heeft gewoon goede versnellingen.’ Versnellingen, wat burgerlijk zeg. Ach ja, we fietsten naar Orion, ging allemaal goed verder.

We hadden blijkbaar toch iets te langzaam gefietst, want ineens moesten we toch opschieten met omkleden om nog een fotootje te kunnen maken in onze nieuwe shiny trainingspakken. Op ongekend tempo werden de shirtjes uitgedeeld, de haartjes en make-up goed gedaan (het gaat immers wel om een foto) en werden de nieuwe pakkies weer aangetrokken. Om vervolgens tot de conclusie te komen dat die nieuwe broeken toch wel erg strak zitten met zo’n broekje eronder. Maar zoals Sop zou zeggen: ‘maakt niet uit’. Snel in het doel gaan staan, even lachen, klaar. Was het maar zo simpel… Na een kleine discussie over wie waar moest staan, werd de foto toch gemaakt. Eindelijk konden we beginnen aan de warming-up.

We waren allemaal warm en het was tijd om te beginnen. De scheids floot en Orion nam de aftrap. Het was geen verassing dat Orion inderdaad een sterk team had en goed van start ging. Het duurde dan ook niet lang of we werden verrast met het eerste tegendoelpunt. Niet lang daarna vloog ook een gelijksoortig tweede tegendoelpunt ons om de oren. Nu was het tijd om ons te herpakken en meer tegendoelpunten te voorkomen. Gelukkig lukte dat ook, we kwamen beter in de wedstrijd en het lukte ons zelfs af en toe ons eigen spel te spelen. Nadat we al een paar keer gevaarlijk dicht bij het goal van Orion waren gekomen, was het nu uiteraard Velers die op avontuur was in de 16. De twee verdedigsters van Orion lieten dat niet zomaar gebeuren en besloten haar (samen) neer te halen. Niet eens overdreven geschreeuw van Velers, maar wel duidelijk een penalty. En laten wij nou net de juiste persoon daarvoor hebben. Penaltykiller Sjorrie leek allang te weten dat de keeper naar links zou duiken en plaatste de bal rustig aan de rechterkant. 2-1, onze strijd werd beloond. De rest van de eerste helft wisten we sterk te blijven spelen en goed weerstand te bieden tegen Orion. Toen we de thee en limonade in de kleedkamer op mochten gaan zoeken stond het nog steeds 2-1.

In de kleedkamer was iedereen tevreden met de wedstrijd die we tot nu toe hadden gespeeld. Er werd een plan bedacht om dit zo vol te houden en een eventuele gelijkmaker te maken. Het eerste deel van de tweede helft zouden we doorgaan zoals we de eerste helft waren geëindigd, plan A, vervolgens zouden we overgaan op plan B en vervolgens plan C, waarbij de gelijkmaker werd gemaakt. De perfecte tactiek. Vol vertrouwen en goede moed gingen we terug het veld op.

Het lukte ons inderdaad om door te gaan op dezelfde voet als waarop we de eerste helft waren geëindigd. Het lukte ons om aanvallen te creëren en tegenaanvallen succesvol te stoppen. We stonden goed te voetballen en konden Orion meer en meer onder druk zetten (plan B). Toen we het eind van de tweede helft naderden werd plan C in werking gesteld, Sjoyce schoof door naar voren om daar de aanval te versterken en zo voor de gelijkmaker te zorgen. Zoiets hoef je Sjoyce natuurlijk geen twee keer te vertellen. Door goed druk zetten werd een van de speelsters van Orion gedwongen om de bal terug te spelen naar de keeper, die deze bal net niet lekker aan kon nemen. De bal belandde voor het gouden linkervoetje van Sjoyce en toen was er natuurlijk nog maar een eindbestemming mogelijk, plan C had gewerkt, 2-2! Tijd om door te gaan naar plan D, Sjoyce terug naar de verdediging om dit gelijkspel vast te houden. Ook plan D werkte en de wedstrijd eindigde in een welverdiende 2-2, waar we tevreden en zelfs blij op terug kijken.

Patje en Wallie renden na de high-fives het veld af om zelf te gaan ballen en de rest van het team vertrok weer naar de kleedkamer, waar Anouk ons (twee keer) toesprak namens onze trainers. Sopje heeft het de rest van de dag nog erg druk gehad met vloggen, zoals jullie allemaal hebben kunnen zien. Op naar volgende week, waar we hopelijk weer wat punten kunnen verzamelen.