Gaan met die banaan!

NSVV FC Kunde VR1 (zon)

1 - 1

Bekkerveld VR1

Competitie

1e klasse D

Datum

11 november 2018 14:30

Accommodatie

Onbekend

Met Bekkerveld en Eindhoven op het programma wordt het strijden om in de middelste regionen van de poule te blijven en is elk puntje mooi meegenomen. We weten vrij weinig over Bekkerveld, behalve dat ze helemaal vanuit Heerlen naar het mooie Nijmegen zijn afgereisd, en dat nog wel op de elfde van de elfde. Gelukkig hebben we maar liefst twee soort/lotgenoten in ons team in de vorm van Wiepstalicious en Sjakielana die eventuele tactieken kunnen afluisteren en vertalen. Wiep realiseerde zich dat ze termen als ‘sloaj’ beter niet kon gebruiken vandaag, ‘dat verstaan ze natuurlijk gewoon!’. Gelukkig is er in de Eckie & Mona Toplist al een synoniem voor dit woord te vinden dat nóg lekkerder over de tong rolt.

De zondag begon dit keer goed, maar dan ook echt goed! Lizzy had voor vandaag namelijk zowel haar voetbalschoenen als haar scheenbeschermers ingepakt, verrekte handig toch! Voor Eckie kon de dag ook al niet meer stuk, ze kreeg maar liefst 2 bananen voor een luttele 60 cent, altijd fijn zo’n financiële meevaller in deze bittere tijden. Daarmee heeft ze dan ook meteen een trend gezet, tijdens de matchtalk was je een echte outsider mocht je geen banaan mee hebben gebracht. In het kader van ‘weet wat je eet’ hier een korte ode aan dé banaan. In bananen zitten veel koolhydraten die voor energie zorgen. Na het eten van twee bananen heb je volgens bronnen genoeg energie voor een sportieve inspanning van negentig minuten. Maar ook na afloop is het slim om een banaan te eten (daarom dus 3 banaantjes in totaal). Daarnaast zorgt het hoge gehalte aan magnesium in bananen ervoor dat de bloedvaten zich kunnen ontspannen.. op een zware zaterdag zou het dus de kloppende hoofdpijn typisch bij een kater weg kunnen nemen.. ik ben zelf vrij sceptisch, maar het is het proberen waard natuurlijk, komen we later op terug.

Terug naar de voorbereiding. Geen Netta vandaag. Naast goed nieuws, is er ook minder goed nieuws. In minder dan 5 minuten tijd zijn er maar liefst 2 sokken gesneuveld. Meevallertje was dat het een linker en een rechter betrof. Na een waardig afscheid, waar Sopje de sokken nog probeerde te redden van de prullenbak ‘ze kunnen toch wel als handpop ofzo door?’, bewogen we ons richting veld 3. Dit veld was al geclaimd door de rugbyers, dus zonder discussie zijn we geswitcht naar veld 1. Wel flauw, want daar regende het en na een verloren toss moesten we ook nog eens wind-in voetballen. Na een redelijk verwarrend woordje van de scheids (iets met ‘ik fluit altijd bij geduw in de 16’, iets dat onze schwalbe-queen verleidelijk in de oren klonk) gingen we wel fel uit de startblokken. Het spel ging een beetje op en neer en het balbezit en het aantal gewonnen duels waren zo ongeveer 50/50. We hadden het gevoel dat er wel iets te halen viel, maar dan moesten we wel alles op alles zetten en ons beste spel spelen. Gelukkig stond daar onze Snoekerd langs de lijn te shinen en gaat de motivatie spontaan naar de hoogste stand! Ergens halverwege de eerste helft was daar La Fix, beter bekend als ‘the hunter’. Ze heeft aan ons laten weten dat het jachtseizoen over is en dat een mogelijke heropening pas anno 2019 zal plaatsvinden. Echter weten wij wel beter. Fix is een echte sluipjager en we weten allemaal dat als er een aanlokkelijk target is, ze zomaar eens onverwacht toe zou kunnen slaan. Waar niemand dacht aan een poging, was daar the hunter met een schot van afstand, niet hard, maar wel aardig goed gemikt. Keepertje stond ook een beetje perplex en kon een voltreffer ternauwernood voorkomen door in de baan van het schot te staan. The hunter keerde zich om en besloot later terug te komen #spoileralert.

Bekkerveld was een aardig voetballend team, maar hanteerde ook regelmatig de lange bal waarmee ze een aantal gevaarlijke situaties creëerden. Een van deze ballen wisten ze precies op Maaikes achterhoofd te mikken, welke werd meegesleurd met de wind over Alysia heen in onze eigen goal. Dit is op z’n minst ‘unlucky’ te noemen, maar het betekent wel dat ons grasmaaike haar eerste Kunde goaltje mag schrijven na 8 jaar tijd. Wel eentje om snel te vergeten dus, maar gelukkig is ze in vergeten een kei. Verder mag gezegd worden dat ons Maaik in bloedvorm verkeert en weer een dijk van een wedstrijd stond te voetballen achterin.

We gingen met een 0-1 achterstand de kleedkamer in, waar Wallie ons voorzag van een aantal goede tips. In de tweede helft hanteerde Bekkerveld meer en meer de lange bal. Wederom kwam een van deze ballen unlucky terecht. Dit keer was Sopje slachtoffer. De bal kwam zo hard in haar buik dat ie bijna door haar rug er weer uit kwam. Door een eerder opgelopen bloedneus zag ons Sop er wel heel gehavend uit. Een van de speelsters van Bekkerveld vroeg nog ‘heeft zij buikspieren ofzo of hoe kan het dat ze dit overleeft?’ Gelukkig is Sop ‘n bikkel en kon ze gewoon door. Eckie werd ingebracht op het middenveld voor de leckere passjes en Sjaakie mocht achterin de betonnen muur gaan verstevigen. Het goot inmiddels met bakken uit de hemel en een aantal trouwe supporters (waaronder de Tong en de Mosterd) verzekerden ons dat ze hier niet voor niets nog stonden, zij stonden hier namelijk voor een optreden van – je raadt het nooit – de enige echte sJoyce sJoyce sJoyce! En dan hoor ik je denken, is dat dat meiske dat vorige week voor minstens 3 weken geblesseerd raakte aan haar knie, Jup, that’s her! ‘Geblesseerd zijn is gewoon niet zo mijn ding, dus ik ben er gewoon weer bij’. Als derde wissel in het veld verzekerde ze Laris ervan dat ze van Wallie had meegekregen dat ze alleen maar hoefde te rennen.. Later volgde een verduidelijkende uitleg en alsof er niets aan de hand was voorzag ze Hermientje weer met wat lekkere balletjes links voorin. Hermien versierde weer op z’n Hermiens een vrije trap (wel terecht) en the hunter was terug om het Bekkerveldse doel weer in haar vizier te zetten. Dit keer was het schot hard zat, maar rakelde de bal net over. In de laatste minuten probeerden we nog wat te forceren door Sjaakie mee naar voren te sturen met de corner, die zowaar nog een aardige kans kreeg. Even later ging the hunter samen met wat andere hunters op pad en lokte met een venijnig passje het keepertje uit het doel, waarna Hermien het prachtig afmaakte door een bekeken schot over de keeper heen, BAMMBAMBABMAM, 1-1! Direct na de aftrap floot de scheids af en was het heel erg verdiende puntje binnen! Een gelijkspel met de zoete smaak van een overwinning.

In de kleedkamer werd duidelijk dat Lizzy toch niet alle essentials mee had genomen vandaag. Bij the hunter aankloppen voor het slebba handdoekje was te beschamend, waarop ze besloot een nat derdehands handdoekje te hanteren. Sjorrie is vervolgens naar alle schijn meegereisd met de Bekkervelders richting het zuiden om nog even goed te vieren en de rest heeft het gelaten bij broodjes in het sportcafe.

Wel of geen Netta lijkt trouwens niet echt verband te houden met een goed resultaat, echter bananen lijken wel van positieve invloed te zijn. Volgende week dus weer genoeg bananen inslaan, JeBroer draaien en misschien zelfs wel de yel erop aanpassen, en dan zullen we eens zien of er iets te halen valt in Eindhoven city.