Net een paar seconden te lang

Trekvogels VR3 (zon)

4 - 4

NSVV FC Kunde VR2

Competitie

3e klasse H

Datum

19 mei 2019 9:30

Accommodatie

Onbekend

Heel erg vroeg ging de wekker voor alweer de een na laatste wedstrijd van het seizoen, huilen! Ondanks het vroege tijdstip, 8.15, was iedereen mooi op tijd en kon Wout de wedstrijdbespreking openen. De opstelling werd bekend gemaakt: Jule ook nu op doel, Jet en Ellen waren de backs en centraal stonden Hannie en Ali. Bij de afwezigheid van Britt en Saskia, moest het creatief opgelost worden en dus werd Ali één linie naar achteren gehaald. Lara kwam op de positie van Ali en speelde samen met Nienke en Fieke op het middenveld. Voorin stond Mossie in de spits, Marije en Julia bezetten de flank. Verder werd er weinig nieuws verteld, het was vooral ter herhaling en voor de mensen die normaal niet bij ons spelen, vandaag Fieke en Anne waarvoor hulde! De bespreking vond plaats op het RSC zodat er gebruik gemaakt kon worden van het Smartboard. Deze digitale vriend beginnen we steeds beter te begrijpen waardoor de bespreking alsmaar soepeler wordt. Toch fijn zo aan het eind van het seizoen.
Helaas speelden we niet thuis, dus we moesten de fiets op na de bespreking. Gelukkig is Trekvogels maar een klein stukje oostelijker, dus we waren er zo. Al vanaf het begin was duidelijk dat het een warme dag zou worden en dat was meteen het voordeel van zo vroeg spelen, nu was het sowieso nog beter te doen dan om 12 uur of half 3. De scheidsrechter is een man van de tijd want stipt half 10 begon de wedstrijd. Behalve van de tijd was hij vooral ook erg doof dus er moest minstens drie keer en het liefst ook nog met meerdere mensen geroepen worden als je iets wilde. Verder floot hij zeker geen onverdienstelijke wedstrijd, wat weer een meevaller was, want zoveel geluk met scheidsrechters hebben we dit seizoen niet.
We begonnen ontzettend sterk aan de wedstrijd en kwamen vrij snel op voorsprong door goed voor de man komen van Hanneke, die kreeg de bal bij Nienke en zij gaf de lange bal op Marije. Deze speedy Gonzalez was niet te stoppen door Trekvogels en ze legde de bal mooi in de korte hoek. We domineerden en op de bank bij Trekvogels waren ze nogal verbaasd, dat het niet zo liep als eerder seizoen (2-4 verlies voor ons). Er werd lekker gecombineerd en er was veel rust aan de bal. Vooral achterin werd de bal niet meer, zoals eerder vaak, naar vorengerost. Nu werd de vrije man gezocht en ging de bal met gemak drie, vier, vijf keer van de linkerflank naar de rechter zonder dat er druk gezet werd. Zodra er dan druk werd gezet, werd het middenveld gezocht of werd de lange bal gegeven en zo kwamen we vrijwel altijd onder de druk uit. Dit betaalde zich uit in de 2-0, wederom Marije die er vandoor ging na een lange bal en ook nu beheerst binnenschoot.
De tweede helft was een iets minder groot succes, jammer genoeg. Al binnen vijf minuten lag de aansluitingstreffer tegen de touwen. We vergaten dat we moesten blijven voetballen en er was meer paniek. Toch was de 2-1 niet van al te lange duur want onze corners blijven gevaarlijk, welke variant het ook is. Dit keer liep Nienke met haar hoofd tegen de bal en zo was het verschil weer twee doelpunten. Ik geloof dat na deze treffer Romy erin kwam voor Ellen, die uitstekend had gespeeld, maar het zou ook nog een doelpunt later geweest kunnen zijn. Want drie treffers vonden wij nog niet genoeg, dus Marije werd weer weggestuurd die haar eerste hattrick bij Kunde maakte. Ze was net iets sneller en behendiger dan haar directe tegenstander, die kapte ze uit en daarna kon ze de bal langs de keeper schuiven. Bij 4-1 zou je denken dat het goed zit, maar zoals eigenlijk bij alles in het leven moet je nooit te vroeg juichen. Trekvogels houdt van lange ballen en de eerste helft lukte dit maar mondjesmaat, de tweede helft kwamen ze er wel beter uit. De afstand tussen onze linies werd steeds groter, waardoor er meer ruimte was om op te komen en terug te komen tot 3-4. De zenuwen werden weer behoorlijk op de proef gesteld.

Anne maakte nog na lang blessureleed haar rentree, terwijl Mossie mocht uitpuffen van haar een na laatste wedstrijd in het lichtblauw. Nienke werd doorgeschoven naar de positie van valse spits en Anne kwam in de driehoek op het middenveld. Hoewel we geen klok naast het veld hadden, waren we aan het aftellen en je kon de laatste seconden horen wegtikken. Nog één laatste lange bal die niet goed weggewerkt wordt en de bal belandt achter Jule, 4-4…. De aftrap mocht nog genomen worden en toen was het klaar. Verloren in de laatste seconden, het gevoel van Ajax kennen wij nu ook. Je pakt natuurlijk nog één punt, maar dit voelt als een enorm en niet verdiend verlies. Bedrukte gezichten, verhitte hoofden. Een prima wedstrijd en dan geef je het zelf weg, heel zonde. We hadden nog zesde kunnen worden, nu zal de huidige positie, nummer zeven, waarschijnlijk ook de eindnotering zijn. Maar dan moet er volgende week gewonnen worden van de Bataven. Dus kom ons volgende week om 14:30 aanmoedigen op het RSC. Het is tevens je laatste kans om Mossie en Ali te zien schitteren in het blauwe shirt van Kunde, dat wil je niet missen!