Twentse Treurnis

De Tukkers VR1 (zon)

5 - 2

NSVV FC Kunde VR1 (zon)

Competitie

Groep 2 01 (cat A)

Datum

23 februari 2019 15:00

Accommodatie

Onbekend

Afgelopen weekend stond dan eindelijk de 1/8^e finale voor de beker op het programma! Waar normaal gesproken de poulefase wel ongeveer het eindstation is van onze bekeraspiraties, streden we na het belachelijke ABBA-penalty-succes tegen VDZ nog steeds volop mee voor de bokaal, fame en vooral fissa. Mede dankzij maar liefst 3 afgelastingen konden we concluderen dat we overwinterd hebben in deze parel des parels. Een uitzonderlijke prestatie waarvoor we nog steeds wachten op ons prijzengeld.

Ter bereiking van de bokaal, fame en fissa moesten we voor deze ronde een kleine wereldreis maken richting het prachtige Twente. Op een zaterdag. De wedstrijd kon niet op zondag gespeeld worden, omdat De Tukkers een bescheiden carnavalsfeestje wilden vieren, met ongeveer 12.000 anderen. Om op het sportpark te komen, moesten we dan ook door de hoofdingang rijden om te kunnen arriveren. Ons Sjoyce was zo onder de indruk van alle tenten, ingangen én snelkassa, dat ze bij aankomst bijna Mies omver reed. Gelukkig leek ze zich op tijd te beseffen dat onze ziekenboeg al behoorlijk overuren draait, waardoor ze toch maar aan de handrem trok.

Met een lecker zonnetje waren we op tijd (!) op ’t Loarkamp, dus konden we ’t dus mooi hënig an doan. Dit was een mooie gelegenheid om de Twentse taal te ontdekken met talloze vragen over de uitspraak en betekenis van onder andere ‘Oons honk’. Ook de uitspraak van de naam ‘Anne’ heeft een grote indruk gewekt op onze Limbo’s. Nog even bestond er de angst dat er een 4^e sneeuwafgelasting plaats zou vinden, aangezien er niemand op het sportpark te bekennen was, maar het feest kon toch doorgaan. Kortom, wie had d’r onmeunig veul zin an.

Aan de support zou het in ieder geval niet liggen. Uit verscheidene uithoeken werden er toeschouwers opgetrommeld. Zo waren trouwe blessababes Anne en Anouschka, aanhang van Patje en Grasmaaike en de vader van Mies (helemaal uit Geffen!) al met ons meegereden richting Twente. Daar kwamen de ouders van Laradje uit Zutphen en de voltallige familie Velers uit metropool Ootmarsum nog bij, waardoor het weer een gezellige chaos was. De meest opvallende aanwezige was echter MonaOops, die na 6 weken Afrika weer van de partij was. Met een tanline van hier tot Oeganda heeft ze zelfs waalstrand-Sjoyce overtroffen. Helaas moesten we het wel stellen zonder Sjakie Lana, Idronka en blessa’s Lafix en Fiek, maar gelukkig waren daar Jetset en Julia om ons te versterken, waardoor we met 13 speelsters aan de wedstrijd konden beginnen.

Middels Wallie’s statistieken en stalkwerkzaamheden kwamen we erachter dat de tukkers al 1,5 jaar ongeslagen zijn, wat te zien is aan de stand op de ranglijst. Gelukkig hadden we via verscheidene bronnen heel wat inside information verzameld, waardoor we een redelijk beeld van De Tukkers hadden, wat in de praktijk ook nog eens bleek te kloppen. In de warming-up ontstond er echter een enorm probleem, toen bleek dat onze tegenstander over een Boombox beschikte. Ondanks eerdere berichtgeving over de strijd tegen Boomboxen, blijkt dit onjuist te zijn en verkeren we nog altijd in zwaar weer tegen teams met een Boombox. Even opperde iemand nog om zelf een Boombox aan te schaffen, maar we kwamen al snel tot de conclusie dat we daar veel te skeer voor waren.

In de 1^e helft waren de twee ploegen redelijk aan elkaar gewaagd, waarin de Twentenaren wel een klein overwicht hadden. Toch werd er hard gewerkt en was het mooi om te zien dat we met z’n allen een resultaat probeerden te behalen. Bijna al het gevaar van Twentse zijde kwam vanuit standaardsituaties. Een paar vrije trappen werden rakelings overgeschoten en met een kopbal tegen de onderkant van de lat kwamen we goed weg. Wel werden enkele vrije trappen erg makkelijk gegeven, waardoor Wiepstalicious zich af vroeg of er op middelbare scholen in Twente het vak dramaqueen onderwezen werd. Bleek niet het geval. Na ongeveer 20 minuten kwamen we op voorsprong. Lizzy gaf van achteruit een mooie lange pass, waarna Hermientje Corveelers de 0-1 binnen kon schieten. Een tegenvaller was het uitvallen van Jetset, waardoor er wederom veel geschoven moest worden in onze opstelling.

Na een prima 1^e helft begonnen we de tweede helft ontzettend zwak. Opeens leek alles niet meer te kloppen en werden er veel duels en tweede ballen verloren. We konden de bal niet meer in de ploeg houden, terwijl De Tukkers juist meer gas gaf. Na een paar minuten kregen we een penalty tegen vanwege een handsbal, waardoor er een 1-1 stand op het scorebord stond. Niet veel later volgde ook de 2-1 uit een vrije trap. Wel werd snel daarna de hoop nog weer teruggevonden. Julia gaf vanuit de spits een prima steekpass, waarna Hermientje met links haar 2^e binnen kon schieten, 2-2. Toch was het wederom een vrije trap van de Tukkers dat ons op een nieuwe achterstand bracht, wat doo-j der an. Hierna liep het op een beetje ongelukkige wijze uit naar een teleurstellende 5-2. Gelukkig was daar de Deutsche scheids die Sopje troostte, wat het leed een klein beetje verzachtte.

Nadat er in ‘Oons honk’ nog contacten werden gelegd met de plaatselijke boys (hoewel Lizzy er niets van kon verstaan), was het tijd om op hoes an te goan. Terwijl we de hoofduitgang nog niet verlaten hadden, kwamen we vast te zitten in de restanten van een carnavalsoptocht uit de omgeving. Uiteraard deden alle Brabanders hiervan uitgebreid verslag van op snapchat, we reden immers tussen allemaal dikke John Deere’s en andere trekkers. Sjorrie besloot op de terugweg nog even de agressieve DJ uit te hangen, waarna we na een prima reisje rond 20.00 uur weer terugkwamen in Nimma.

Om onze vrije zondag te vieren besloten we een teamavondje in te plannen hetgeen bestond uit veel friet, bowlen, Netta & bier. Hoogtepunt van de avond was toch wel ons Laradje die voor het eerst het lied ‘HUTS’ luisterde en daarna maar meteen in deze straattaal ging meepraten. Ook was katergirl Lafix er weer bij, die om 22.30 uur eindelijk haar eerste biertje weer kon zien, na een vrijdagavond in een Nijmeegse grot. Sopje bleek een dikkertje te zijn en er werd afgesloten in de Corona popo editie.

Omdat volgende week het carnaval natuurlijk veel belangrijker is dan voetbal, zijn we een weekje vrij. De week erna mogen we in de vroommona’s richting de Belgen in Limburg, waar op het onchristelijke tijdstip van 11.00 uur tegen Bekkerveld wordt afgetrapt. Challas & ajuus!