Cookie beleid FC Kunde

De website van FC Kunde is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Binnen de site worden er op dit moment geen analytische cookies gebruikt.

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Een diep dal na een te hoge bergh

Een diep dal na een te hoge bergh

FC Bergh VR1 (zon)

9 - 1

NSVV FC Kunde VR2 (zon)

49'
Anoniem (vrije trap)

Competitie

3e klasse I

Datum

20 september 2020 12:30

Accommodatie

Onbekend

Het laatste wedstrijdverslag was van 8 maart, toen nog niet wetende dat het de laatste wedstrijd was van seizoen 2019-2020. Wat waren we blij toen we in eind mei, begin juni weer de wei in mochten. Inmiddels zijn we alweer 3,5 maand verder en is de eerste competitiewedstrijd gespeeld. En dus zijn we ook terug met de wekelijkse wedstrijdverslagen! Net als drie weken geleden tijdens de eerste bekerwedstrijd was FC Bergh uit ’s-Heerenberg onze tegenstander voor de eerste competitiewedstrijd. Destijds speelden we thuis en werd het 3-3 door een late gelijkmaker van onze kant. Nu mochten wij naar het dorp vlak aan de Duitse grens reizen. Door alle strenge coronaregels is de wedstrijdbespreking op het RSC doen niet mogelijk, dus er werd om 10.40 verzameld in de autogarage. Omgekleed en wel zo had Wout ons geappt, toch Jamila?

            Jamila, onze supersnelle aanvalster is terug van weggeweest. Een jaartje Utrecht was leuk, maar de aantrekkingskracht van het mooi Nimwegen is altijd groter. Een andere oude bekende is onze Dory, voor formele contacten Dorien. Haar leven is iets rustiger geworden met coschappen en dus is ze na een pauze van anderhalf jaar weer te bewonderen in het Kundeblauw. Ook stroomt er vers bloed door de aderen van dames 2 met een aantal nieuwe spelers. Als eerste Fabiënne die een transfer heeft gemaakt en is overgekomen uit dames 3. Maar Fab is niet de enige met een transfer, ook Astrid is opgeklommen want zij komt uit dames 4. Laura aka Lau aka lauwe lau (bijnaamsuggesties mogen nog ingestuurd worden) speelt nog altijd bij Morado, maar was toch ook wel weer heel nieuwsgierig naar veldvoetbal. Er heeft ook een kleine keeperswissel plaatsgevonden, Jule is naar dames 4 en Mariëlle verdedigt dit seizoen onze goal. Onze meest recente aanwinst is Jasmijn, die in haar jeugd jarenlang bij DVC speelde en laat dat nu net onze derde tegenstander zijn. Op 11 oktober komt Didam namelijk bij ons op bezoek. Dan gaan we zien of Jasmijn een echte Kundenaar of toch nog een Didammer is. Tot slot hebben we nog Paula, al luistert ze ook naar de naam Paulus of Paulaner, die ons vorig seizoen al eens versterkte als we te weinig mensen hadden. Dit jaar is ze officieel overgestapt van de trainingsleden naar dames 2, want zeg nu eerlijk: wij zijn ook gewoon hartstikke leuk.

            Terug naar de wedstrijd, hoewel ik daar het liefst zo min mogelijk woorden aan vuil maak #spoiler. We reden met vier auto’s zodat we niet hutjemutje zouden zitten en samen met de verplichte mondmaskers was hierdoor niemands gezondheid in het geding. Britt heeft sinds kort een eigen auto en wilde die natuurlijk showen. Net als Mies rijdt ze een Volkswagen Up. Misschien kunnen we ooit een sponsordeal regelen met Volkswagen als meer mensen uit ons team een Up kopen. De auto van Fabiënne (meer feitjes over deze chauffeur zijn onderaan het verslag te vinden) liep wat vertraging op want er moest getankt worden en er werd per ongeluk de verkeerde route aangeklikt. De kortste route is immers niet altijd de snelste route. Een klein half uurtje later dan de rest kwamen zij gelukkig ook aan op sportpark Marinus van Rooijen (de Berghapedia vertelde mij dat hij kapelaan was in ’s-Heerenberg van 1933 tot 1942 en dat hij stierf in concentratiekamp Dachau). Kleedkamer 9 en 10 waren voor ons en netjes opgesplitst hebben we allemaal onze schoenen aangetrokken (en Jamila haar hele outfit). Ook Wout en Lukas splitsten zich op zodat in de ene kleedkamer de tactiek verteld kon worden en in de andere de corners besproken konden worden. Voor Jamila waren die corners nogal nieuw, dus Julia en Paula deden even in polonaise voor hoe wij onze corners doen.

            Tijdens de warming-up bleek het behoorlijk warm te zijn en ontdekten we ook dat de bal nogal stroef rolde over het kunstgrasveld. Vorig seizoen speelden we hier met heel veel wind, bladeren en nat weer, dus toen viel minder op dat je de bal echt goed strak moet passen. Gelukkig is een warming-up ook bedoeld om dat soort constateringen te doen zodat je voorbereid bent op het echte werk in de wedstrijd. We begonnen de wedstrijd in de volgende opstelling: Mariëlle stond natuurlijk in de goal. Met een geschorste Jet en Sanne (want op die wedstrijd van 8 maart hadden beiden rood gekregen, Sanne direct en Jet 2x geel, en helaas was dat niet kwijtgescholden door de KNVB) zag onze verdediging er iets anders uit dan je misschien gewend bent. Britt en Paula stonden centraal en Laura en Mies waren de backs. De driehoek op het middenveld werd gevormd door Kim, Nienke en Fabiënne. Voorin mochten Astrid, Jamila en Julia het gaan doen. Mireille, Jasmijn en Roosmarijn waren de wissels.

            We gingen zwak van start en dat is nog een understatement. Volgens mij stonden we na 12 minuten al 2-0 achter. Hierna ben ik soort van opgehouden met goals bijgehouden, al was de stand met rust pas 4-0. Het grootste probleem was de passie en intensiteit. Constant waren wij een stapje te laat en vonden we het prima als een tegenstander vanaf de middenlijn kon door dribbelen naar de zestien. Godzijdank vlogen er heel wat schoten over en naast het doel. Af en toe probeerden we wel te voetballen, maar we kwamen er nauwelijks uit. De bal werd veel te vaak weer naar voren geschoten, terwijl we juist zo hard trainen op rust houden en balbezit. Dat blijft een groot oefenpunt. De gaten tussen de linies waren vaak ook te groot waardoor de afstanden niet te belopen waren en er werd enorm slordig gespeeld. De gevallen dat we de bal langer dan 3 passes in ons bezit hadden waren zeldzaam in de eerste helft.

            Na de rust begonnen we een stuk scherper en sterker. De eerste wissel had plaatsgevonden en Roos(marijn) was erin gekomen voor Laura. We wisten FC Bergh behoorlijk terug te dringen op eigen helft. Sterker nog, wij hadden de aftrap en Nienke gaf een lange bal op Jamila die er vandoor schoot. Maar ze werd neergehaald dus wij kregen een vrije trap mee. Zonder nog te worden aangeraakt hobbelde die bal in het doel. Het eerste doelpunt voor Britt in dames 2 was daarmee een feit. We wisten nog een aantal kansen te creëren maar constant zat er een blauw-zwarte voet tussen. Ergens gedurende deze 45 minuten werd er een dubbele wissel doorgevoerd. Jamila en Astrid gingen eraf, Jasmijn en Mireille kwamen erin. Nienke schoof toen door naar rechtsbuiten, zodat Mirrie haar plek op het middenveld kon overnemen. Met wat vers bloed erin werden er meer kansen gecreëerd vanaf onze kant en er hadden zeker nog twee doelpunten van ons bij gemogen als beloning voor zeker goede aanvallen en de inzet die getoond werd. Echter konden we zelf geen weerstand bieden op het moment dat we een cruciale fout maakten op eigen helft en resulteerde dat in goals tegen. Waarvan we in de laatste minuten er twee om de oren kregen terwijl we zelf bijna tien minuten in balbezit waren geweest. FC Bergh hun effectiviteit was erg hoog. Eindstand: 9-1. Een zeer pijnlijke uitslag. Als je verliest omdat ze beter zijn, is het niet zo erg en minder pijnlijk, maar nu verlies je vooral omdat zij feller waren en we zelf niet adequaat reageren op het spel. En dat is zwaar klote, want zo wil je de competitie niet beginnen. Maar ook dit soort wedstrijden horen er bij en hopelijk zijn we nu wakker geschud voor de rest van het seizoen.

            Volgende week staat Roda tegenover ons op het veld en dat zijn vaak felle wedstrijden van beide kanten. Ook omdat we aan elkaar gewaagd zijn. En nu zijn we natuurlijk extra gebrand op die eerste drie punten. Woensdag zullen we elkaar nog eens goed in de ogen kijken en de punten waarop het misging aanpakken, zodat we met opgeheven hoofd verder kunnen. Zoals wijlen Johan Cruijff zei “Voetbal is een spel van fouten. De ploeg die de minste maakt, is de beste”. Laten wij volgende week de ploeg zijn met de minste fouten!

 

Fab feitjes van die ene zondagochtend:

- Door de schuld van haar droger is haar tenue zeiknat uit de wasmachine gekomen. Vervelend natuurlijk. Maar deze meid dacht er niet even aan om haar tenue te laten centrifugeren of op zijn minst zelf de kleding uit te wringen. Bij het tankstation heeft Roos bijna een halve liter water uit het shirt kunnen wringen.

- Net iets te laat (zonder geldige reden) kwam Fab aan op het sportcentrum wat betekent dat zij het 1e lootje van de competitie mag trekken. Aan deze loterij kan van alles verbonden zijn: een kratje trakteren, een maand corvee, niets of trainen in een tutu, etc. We zijn benieuwd.

- Fab shinet sinds kort in een mooie volkswagen van haar werk (nee, geen Up. Deze is iets luxer). De auto valt al enigszins op door de stickers aan de buitenkant, maar misschien nog wel meer door haar rijstijl:

         - Alleen al op de heenweg reed ze nog net door laat oranje (want ja ze moest wel een andere auto blijven volgen);

         - Vervolgens over een dubbel doorgetrokken streep bij Lent, anders gingen we compleet de verkeerde kant op;

         - Omdat de auto wat nieuw is, staat de ingebouwde TomTom (die heel beleefd ‘alsjeblieft’ zegt, je waarschuwt dat je binnenkort ergens heen moet en je herinnert dat je je telefoon niet vergeet uit de auto mee te nemen) standaard ingesteld op de kortste route als je deze instelling zelf niet veranderd. Hierdoor hebben we bijna een halfuur (meer dan de helft van de oorspronkelijke tijd van de snelste rit) snelwegen vermeden en elk dorpje tussen Arnhem en Nijmegen (nog met een omweg) gezien tot we heeeeel bijna bij een rivieroversteek waren waar we de pond hadden moeten nemen. Net daarvoor checkten we toch even wat er nou gaande was waarom we nog geen snelweg of Arnhem gezien hadden en kwamen we er dus achter niet de juiste instellingen te hebben. Daarna meteen de pont ontweken en eindelijk zagen we 026 en de A12. Toen moesten we nog ongeveer 45 min rijden en kwamen we dus veel te laat aan bij ’s Heerenberg.

        - Bij een tankstation in de buurt van Gendt gooide Fab bijna diesel in haar auto, die zeer zeker gewoon op benzine rijdt. Gelukkig kwam ze er net op tijd achter.

        - Ergens bij Angeren reed ze zonder kijken de dijk op waarbij een fietser gelukkig nog net ongeschonden door kon rijden (en thank god kwam er geen auto aan);

        - En een verhoogd verkeersvlak (waar je om heen moet rijden) werd ook gewoon genegeerd/niet gezien.

        - Verder was deze vrouw haar gewone bh vergeten en was de chaos wel compleet die ochtend. Ze wilde bijna vrijwillig wissel zijn, maar heeft uiteindelijk toch 90 minuten geknald. We hebben van je genoten, Fab!

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!