Gefrustreerd Heren 5 laat driepunter in extremis uit handen glippen 

NIJMEGEN - Heren 5 speelde afgelopen zondag 16 oktober een verhitte wedstrijd tegen stadsgenoot Blauw Wit 5. Om 12:00 werd afgetrapt op veld 3 van sportpark Gymansion, waar het eerste (en niet bepaald laatste) conflict nog vrij soepel werd opgelost: door de kleurencombinatie van beide teams schitterden de Heren van Kunde in het paars. 

Zoals eenieder weet, combineert paars de energie van rood en de stabiliteit van blauw. Qua symboliek kon het haast niet beter. De equipe van de Duitse trainer Eggers begon voortvarend aan de wedstrijd, waarbij de grootste kans voor turbo rechtsback Bauke was: hij kon zijn kans echter net niet verzilveren in de vijandelijke zestien. Dat Heren 5 toch ging rusten met een voorsprong, was te danken aan een miscommunicatie bij de bezoekers. De doelwachter van Blauw Wit, die vaker op de rand van zijn zestienmeterlijn stond dan op zijn doellijn, schatte een tikkie terug verkeerd in, en de verbouwereerde linksback zag zijn pass in eigen doel belanden. 

De tweede helft kwam Heren 5 steeds minder aan voetbal toe, terwijl de wedstrijd steeds grimmiger werd. Een voorsprong vasthouden is niet iets waar Heren 5 per se aan gewend is, en intussen werd Blauw Wit steeds gevaarlijker. Het was aan Sander (s/o naar dit illustere Pikken 3 fenomeen) te danken dat de opponent niet tot scoren kwam: eerst kwam een inzet net onder de lat, die nog net weggetikt kon worden, luttele minuten later redde hij tweemaal op een inzet van dichtbij, de derde inzet kon door Bauke van de lijn worden gehaald. 

De gastheren werden steeds verder naar achter gedrukt en konden enkel gevaarlijk worden met counters. Stein, gelegenheidsspits Onno (lezen we mee, technische staf van Heren 1?), Ate en Jerry kwamen er niet vaak uit. De ene keer dat Ate zijn brommer aanzette, werd hij onderuit geschoffeld door de FIFA Pro Clubs keeper van Blauw Wit. Het publiek, opgezweept door de felle support van Heren 2, schreeuwde om een (paarse?) kaart, maar de scheidsrechter hield zijn kaarten op zak. 

In de aller- aller- allerlaatste secondes van de wedstrijd kreeg Blauw Wit nog een kans, en zoals de oude voetbalwet voorschrijft: die wordt altijd gevaarlijk. Wat heet: de gelijkmaker werd aangetekend door de bezoekers, die de emoties (een mix van fantasime, frustratie, geluk en wat-dan-nog-meer) duidelijk lieten blijken na deze PSV-esque gelijkmaker. Het chagrijn was nadrukkelijk aanwezig in de kleedkamer, edoch: always look on the bright side of life: het eerste punt in de competitie is binnen! Op naar meer