Met nog vier wedstrijden te gaan en een vijfde, of zelfs een vierde plek in zicht ontbreekt het bij heel dames 3 niet aan motivatie om te winnen. Na de winterstop zijn we nog steeds ongeslagen, maar we waren allemaal bang dat een wedstrijd om half 12 ’s ochtends, op de zondag na de Bata, wel eens roet in het eten zou kunnen gooien, zeker omdat we maar 1 wissel zouden hebben (Ali bedankt dat je mee wilde doen!). Terwijl de voorbereiding voor de meesten gewoon op het sportcentrum begon, startte de ochtend voor Jam, Klaassie, Marlous en Lara helemaal in Enschede. Om 7:25 stond de wekker zodat we de trein van ruim een uur later zouden kunnen halen en om 10 uur op het station in Nijmegen zouden zijn.
Met de kilometers van de vorige dag in onze benen en het bier van de vorige dag en avond nog in ons bloed begon de ochtend ietwat gestrest, terwijl we binnen een half uur zowel onze eigen spullen als de tent moesten inpakken. Toch haalden we de trein en besloten we dat het wel grappig zou zijn om tegen ons team te zeggen dat we hem gemist hadden, al te goed wetend dat ze hier boos om zouden worden. Eenmaal aangekomen bij HAVO in Haalderen was de rest van het team nog steeds geïrriteerd door ons grapje en door Mook die, onder veel protest, besloot dat het wel grappig was om het hele team voor de wedstrijd begon nog even te laten sprinten.
De hele eerste helft spelen we eigenlijk vrij onrustig. In de vijfde minuut besloot Klaassie ineens dat ze het weekend nog niet genoeg gelopen had en eindigt met bal in de 16 van HAVO. Ze geeft een voorzet waarbij de tegenstander haar arm tegen de bal aangooid, maar de scheids vond het niet bewust en laat doorspelen. Na ongeveer 10 minuten beginnen we af en toe momenten van rust te creëren en weten we elkaar soms goed te vinden. Rory krijgt de eerste kans, maar deze gaat helaas links naast. Toch bleef de eerste helft vrij chaotisch. Tot zes keer toe moest er een nieuwe bal het veld in omdat de oude bal in de sloot/bosjes/een ander veld belande, of moest Bo de bal zelf uit de struiken vissen. Nina kreeg een voorzet maar besloot een Moffel te doen en schoot de bal meters over, Moffel zelf gaat af en toe op avontuur tot diep in het vijandige gebied, Rory besluit dat we zelfs zonder Ot (die als enige Bata-ganger besloot de wedstrijd te missen) latje kratje konden doen en schoot een bal op de lat en Klaas had vooral veel nadorst en kwam af en toe wat water halen. Door ons onrustige spel kwam HAVO helaas op een 1-0 voorsprong en gingen we met die stand de rust in.
Na de rust wisten we dat we beter moesten gaan spelen en dat zag je vrij snel aan ons spel. We kregen steeds meer overwicht, Moffel blijft maar corners nemen en dan valt na veel chaos in de 16 eindelijk de 1-1 met dank aan Nina, die ondanks haar boosheid door het grapje een topwedstrijd speelt. Niet veel later leidt de zoveelste prachtige corner tot een kans voor Marlous, maar helaas staat Rory op de lijn en houdt de bal tegen, toch weet Nina de bal gelijk te veroveren en scoorde de 1-2. Niet veel later volgt vanuit een opbouwende aanval van Bo en Lotte uiteindelijk de 1-3, gescoord door natuurlijk onze topscoorder die deze wedstrijd een keer geen hattrick weet te scoren en helaas ook nog een mini Moffel doet waarbij de bal niet ver over de goal gaat. Een laatste kans krijgt Rory die na een prachtige voorzet helaas haar voet niet tegen de bal weet te krijgen, waardoor de bal voor de open goal langs rolt.
Kortom: een matige eerste helft die we goed weten te maken met de tweede helft, waardoor onze geweldige tweede seizoenshelft voorlopig niet in gevaar komt. Door het hebben van maar 1, manke, wissel heeft het hele team conditioneel een goede voorbereiding gehad voor volgende week, wat ook nodig zal zijn. We spelen namelijk tegen Germania, die met twee punten meer net boven ons staan en dus zullen we, net zoals altijd, weer voor de winst gaan. Op naar die ‘’zasde maar da was nie’’ vijfde plek.
