Afgelopen Paasmaandag was het zover. Voor het eerst in maanden tijd trad het tweede aan zonder versterkingen uit het eerste, derde of vierde en zonder mensen af te staan aan andere teams, want... De groep is weer fit aan het worden én de kwartfinale van de beker stond op het programma!

Vol vertrouwen hield de trainer het kort. Eigen groep, fitte spelers, een bekend spelbeeld en een op papier mindere tegenstander. Vanuit eigen kracht en op hoog tempo willen spelen. Het moest een heerlijke middag worden en een overwinning als resultaat, maar helaas! 
De tegenstander wilde wel winnen en begin met vanaf het begin met hoog drukzetten. Dit leverde hun geen echte mogelijkheden op, maar gaf wel een signaal waar Kunde twee beter op had moeten reageren, want laten we wel zijn: onze intentie was niet om Spero het idee te geven dat er wat te halen viel. 

Onze verdediging had daar echte een ander idee over want door slecht positiespel en een laat reactievermogen zorgde ervoor dat we maarliefst DRIE keer verrast werden voor rust. Alsof we nog niet wakker waren en bij de eerste twee wekkers nog steeds wilden snoozen. Een schandalig begin. Gelukkig ging niet het hele team mee in de malaise en schoot Emiel de 1-3 nog binnen voor rust.

Direct na rust drie nieuwe wissels, want er moest iets gebeuren en natuurlijk beet Kunde van zich af! Zelfde taktiek, beter uitvoering! Al snel viel de 2-3 door wederom de uitstekend spelend Emiel. Samen met Wouter voorop in de strijd wisten we de slechte eerste helft om te zetten naar een positief spelbeeld. Spero leek even de weg kwijt, maar met een goede uitbraak toonde Spero ook veerkracht. 2-4. Kunde wist wat het moest doen en deed er nog een schepje boven op en domineerde. Waar Spero eerder de weg kwijt leek, bleek het nu niet meer te weten wat voetbal was. Slim legden ze het spel regelmatig stil en speelde het handig in op de slecht fluitende scheids. Nooit een excuus en dat weten de mannen van Kunde 2 maar al te goed. 'We moeten het zelf doen' is een gedachtengoed dat tot uiting kwam. Want we gingen door en maakten via Farrid en Tim 4-4, ondanks een ondertal vanwege een ietwat te gretige Michele. 

Had de wedstrijd vijf minuten langer geduurd dan hadden we zeker nog een keer gescoord, misschien wel twee keer, Spero dacht niet meer aan voetbal. Helaas. Penalty's! 
Met vier doelpunten vanaf de stip mocht onze aanvoerder aanleggen, maar hij mistte.

Het bekeravontuur is daarmee helaas tot een einde gekomen, maar heeft een wijze les en een mooie opsteker met zich meegebracht. Een goed begin, is het halve werk, maar half werk afleveren is geen goed begin. Kunde 2 mag leren dat het de komende drie wedstrijden scherp moet beginnen en dat als het in die wedstrijden voetbalt zoals in de tweede helft we geen problemen hoeven te verwachten 'on the road to succes'!

Op naar het kampioenschap!