Afscheid nemen bestaat niet

NSVV FC Kunde VR2 (zon)

4 - 3

De Bataven VR1 (zon)

Competitie

3e klasse H

Datum

26 mei 2019 14:30

Accommodatie

Onbekend

Zo is het nog 23 september en ineens is het acht maanden later en staat de laatste competitiewedstrijd op het programma. Dat de tijd vliegt als je het naar je zin hebt, heeft dit seizoen weer laten zien want het was een topseizoen! Deze laatste wedstrijd speelden we thuis tegen De Bataven. Aanvangstijd was half 3, omdat dames 1 om 12 uur moest spelen want alle wedstrijden moesten bij hen tegelijk beginnen. Het chaletje was voor de laatste keer open en daar zaten dames 3 en heren 4 om ons naar de overwinning te schreeuwen. Heren 4 was al druk bier aan het drinken want hun zevioenschap moest gevierd worden, je moet toch wat als je zevende wordt. Behalve de laatste competitiewedstrijd was het ook de laatste wedstrijd voor onze Mossie en Ali, de twee oma’s van de damestak. Hier hebben we natuurlijk bij stilgestaan, maar daarover zo meer. Eerst even terug naar de wedstrijd en de voorbereiding.

De wedstrijdbespreking was van korte duur, omdat er weinig nieuws te vertellen viel. Ook de opstelling was weinig verrassend: Jule op doel, Romy als rechtsback, Mies als linksback en Hanneke en Britt stonden centraal. Op het middenveld, Ali als nummer 6 met Nienke en Sjaakie daarvoor. Julia was de linksbuiten, Marije stond aan de andere kant en daartussen stond natuurlijk Mossie. Saskia, Jet, Mona en Lara begonnen op de bank. Vlak voor we naar buiten gingen werd al even stilgestaan bij het vertrek van onze captain: Alex Boeijen. Zij kreeg een gepersonaliseerde aanvoerdersband met daarop de tekst: When I say Ali, you say captain, wat natuurlijk de personalisatie van haar yel is. Met deze blauwgekleurde aanvoerdersband om de arm werd het veld opgestapt voor de warming-up.

Met een scheids die ons dit seizoen nog niet gefloten had, was het even afwachten wat het zou worden. Je kunt namelijk niet zeggen dat dit seizoen een geluk was wat scheidsrechters betreft. Maar voordat de scheids op zijn fluitje blies was het nog één keer tijd voor de geweldig yel: When I say FC, you say Kunde. Ali: FC - allen: Kunde, Ali: FC - allen: Kunde, BAM!!!!! De wedstrijd begon wat rommelig aan beide kanten. Er werd veel balverlies geleden en het was alsof je naar een flipperkast keek. De bal vloog alle kanten op, maar niet altijd zoals het bedoeld was. Binnen het eerste kwartier hebben zowel wij als De Bataven een grote kans, maar daar blijft het ook bij. Het tikkietakka voetbal dat we de afgelopen wedstrijden tegen Spero, Brakkie en Trekkie lieten zien bleef nog even uit. Een ander groot verschil met eerder dit seizoen was de felheid waarmee we de duels aan gingen. De passie was aanwezig, iedereen vocht voor elke bal en vooral voor elkaar want we wilden toch echt wel heel graag winnen. Opvallend was een wissel van De Bataven, die vond al in de 19^e minuut plaats. Er leek geen sprake te zijn van een blessure, ze nam wel uitgebreid afscheid toen ze het veld afliep dus misschien een vroege publiekswissel? De tweede grote kans voor ons is een vrije trap van Ali, die bal wordt niet helemaal goed weggewerkt waardoor wij kunnen schieten, maar het schot belandt helaas niet tegen de touwen. De Bataven schieten in de laatste minuten voor rust nog tegen de lat, dus daar kwamen we echt goed weg. Hierdoor gaan we met de brilstand de rust in.

Tijdens de eerste helft bleek al snel dat De Bataven niet het meest gezellige team is. Er werd namelijk op elkaar gescholden en ook de scheids moest het soms ontgelden. Behalve schelden kunnen ze ook goed zeuren, want ze hadden liever limonade gekregen in plaats van thee. Sorry hoor, maar thee is veel beter, juist ook met warm weer. Met een al dan niet gevulde theebuik betraden beide teams weer het veld. We zijn echter nog geen vijf minuten bezig of Jule gaat op het veld zitten na een uittrap. Waarschijnlijk is het een overstrekking van de knie en ze kan niet verder. ‘Je bereidt je op alles voor, maar niet op dat je keeper uitvalt’ (Visser, W. 26-05-2019). Romy heeft al eens haar keepersskills getoond en neemt de handschoenen over, terwijl Jet Romy’s plek als rechtsback overneemt en Lara van de bank mag komen. Romy staat amper goed in het doel of ze krijgt de bal al om de oren en De Bataven komen op voorsprong. Gelukkig hebben wij al vaker onze veerkracht laten zien en de voorsprong duurt slechts zes minuten. Een lange bal op Marije, die het eigenlijk niet zag zitten om er achteraan te rennen, wordt perfect geplaatst op het hoofd van Julia. Hoe ze het doet weet niemand, altijd recht door het midden en toch altijd raak. Helaas vergeten we dan een beetje dat we wel moeten blijven voetballen willen we nog een keer scoren. De Bataven voetballen zeker niet beter, maar weten wel binnen vier minuten twee keer te scoren: 1-3. Als ik eerlijk ben was de hoop op drie punten toen wel een beetje vervlogen. Met nog twintig minuten te gaan was het tijd voor de publiekswissel van Ali en Mossie, Saskia en Mona kwamen erin. Julia schoof door naar de spitspositie en Mona werd de linksbuiten, Saskia nam Ali’s plek over. Een door ons gevormde erehaag vormde het pad voor de twee vedettes om het veld te verlaten. Heel begrijpelijk kwamen toen ook de tranen bij Mossie en we begrepen allemaal waarom het zo verdomd moeilijk is om je laatste wedstrijd voor Kunde te spelen. Het is gewoon een topclub! Maar ik dwaal een beetje af, even terug naar het laatste kwartier. Want dat was me er toch één. Als ik eraan terugdenk, krijg ik alweer hartkloppingen en sla ik uit enthousiasme iets harder op mijn toetsenbord dan gebruikelijk. In de 80^e minuut hebben we de grootste kans op de aansluitingstreffer, maar de bal wil er gewoon niet in. Toch voelen we dat het kan en twee minuten later is het dan wel raak. Marije gaat er wederom met de bal vandoor, behoudt het overzicht en legt breed op Mona die volledig vrij staat en de bal netjes binnenschiet. De gelijkmaker zou, gezien het spelverloop zeker niet onverdiend zijn dus we gaan op zoek naar nog een doelpunt. Saskia verlegt de bal van de rechts naar links waar Nienke staat. Zij doet een poging op goal te schieten, maar de bal belandt via Julia ondanks de drukte in de zestien per ongeluk (of eerder met geluk) voor de voeten van Marije, die geen moment twijfelt en schiet de bal binnen. Wat een sensatie. Er resteren nog slechts vijf minuten en aangezien De Bataven na hun derde doelpunt nauwelijks meer bij Romy in de buurt zijn geweest, vinden we dat we recht hebben op de volle drie punten. De scheids telt bij de extra tijd nog een keer extra tijd op omdat onze toch al niet zo vriendelijke tegenstander besluit flink tijd te rekken. We krijgen een grote kans op de voorsprong als een voorzet van Saskia in de voeten belandt van Nienke, maar die raakt de bal niet goed. Hoop doet leven dus we vechten door in de laatste minuten van de wedstrijd. In de verlengde extra tijd krijgen wij een corner aan de rechterkant het veld. De bal die dan geschoten wordt, wordt echt fantastisch uit de hoek getikt, maar leidt wel tot een nieuwe corner. We voelen dat het de laatste seconden zijn. Het zal dan toch niet net zo gaan als vorige week (toen kregen we een tegentreffer in de laatste seconden)…..De spanning stijgt. Variant nummer 1: het treintje. Marije schiet en de bal belandt op het hoofd van Nienke. Die raakt hem goed en jaaaaaa doelpunt!!! Blijkbaar vonden De Bataven het eigenlijk wel al mooi geweest want ze hadden tijdens de corner gezegd: ‘Jullie doen net alsof jullie kampioen kunnen worden’ Nou, ik weet niet, maar volgens mij wil je altijd voor de winst gaan, ongeacht wat dat betekent voor de ranglijst dus ja duh natuurlijk willen we die corner erin knallen. Wij staan vervolgens alweer klaar voor de aftrap, maar De Bataven vinden het werkelijk genoeg geweest want de bal wordt tot twee keer toe weggeschoten en ze lopen kwaad van het veld af. Lekker sportief en ik kijk er nu al naar uit om ze volgend jaar weer tegen te komen.

De scheids, die trouwens niet heel onverdienstelijk gefloten heeft, fluit af en het is tijd om Mossie en Ali in het zonnetje te zetten. De yel voorafgaand aan de wedstrijd was toch niet de laatste keer want nog één keer horen we ‘When I say FC, you say Kunde’ van ons Ali. Vervolgens neemt Britt het woord, ze heeft voor beiden een mooie speech voorbereid. Van sommige gebeurtenissen heeft menigeen nooit iets gehoord of meegekregen omdat ze nog niet zo lang bij de club zitten, maar het geeft wel aan wat het betekent om Kunde achter te laten. Je gaat weg bij mensen met wie je jaren of maanden samen hebt gespeeld, met wie je gelachen en gehuild hebt, maar vooral met wie je fantastische momenten hebt beleefd zowel binnen als buiten het veld. Voor Mossie hebben we een Kundeshirt en lekkere speciaal biertjes. Die biertjes kan ze samen met Ali opdrinken als ze nog eens terugblikken op hun carrière, want Ali krijgt hetzelfde pakket. Daarna zoekt iedereen de douche op en wordt er nog nagenoten bij het chaletje. We sluiten deze mooie laatste competitiedag af met een bbq bij Café Daen en sommigen van ons belanden daarna ook nog in de kroeg waar een gratis shotje en gratis fust het alcoholpercentage opschroefden.

Hoewel de zomerstop is ingegaan qua competitie, gaan wij nog lang niet met vakantie. Het Kundetoernooi staat voor de deur, we hebben nog een teamweekend en een deel van ons gaat in juli naar het IT in Groningen, dus wellicht zal er af en toe een update geplaatst worden op onze Facebookpagina. De wedstrijdverslagen zullen volgend seizoen terugkeren, als we opnieuw de strijd aangaan in de derde klasse.