Een voetbalavond met een lach en een traan

NSVV FC Kunde VR2 (zon)

2 - 1

Spero VR1 (zon)

Competitie

3e klasse H

Datum

8 mei 2019 19:30

Accommodatie

Onbekend

Woensdag 8 mei. Het had een legendarische avond moeten worden, helaas bleef het grootste Nederlandse voetbalsucces sinds tijden uit. Een minder groot, maar daarom niet minder fijn, succes werd wel geboekt. Waar? Op veld 1 van het sportcentrum tegen Spero uit Elst. De bekerwedstrijd was kansloos verloren gegaan, terwijl we in de uitwedstrijd met een 0-1 overwinning van het veld stapten. Ook nu waren we gebrand om drie punten te pakken, zeker na de winst van zondag wilden we opnieuw winnen.

Om half 7 werd er verzameld voor de wedstrijdbespreking. Wout en Lukas hadden na de paint-tekeningen van zondag op een Smartboard wederom iets nieuws uitgeprobeerd. Een soort paint, maar toch anders op een ander Smartboard. De “gum” wilde iets te graag dingen uit blijven vegen, want hij bleef overal plakken nadat je hem gebruikt had. Gelukkig was een nieuwe pagina openen wel heel makkelijk, maar hierdoor hebben we minstens drie verschillende voetbalvelden gezien. Niet allemaal even mooi, maar ach we snappen het toch. De bespreking week verder weinig af van die van zondag. Onze cornertactiek moet altijd wel even herhaald worden, omdat de posities af en toe door andere helpers bekleed worden. Maar na deze opfriscursus was het tijd om te gaan omkleden.

Iets over half 8 begonnen we met de volgende elf op het veld: Jule natuurlijk in de goal. Britt en Sjakie vormden het centrale duo, terwijl Jet en Lara de buitenspelers moesten uitschakelen. Nienke, Fieke en Ali vormden onze driehoek. Voorin stonden Marije, Mossie en Dionne. De wedstrijd ging niet heel fel van start, hoewel na een kwartier een speler van Spero het veld moest verlaten met vermoedelijk een gebroken sleutelbeen. Fieke en zij sprongen in de lucht, beiden niet bang om het duel aan te gaan. Fieke rolde netjes door, maar de Spero speelster kwam ongelukkig terecht. Verder ging het in de eerste helft een beetje op en neer, maar heel grote kansen waren er aan beide kanten niet. Leuk weetje is dat Mossie altijd haar eigen bidon heeft en ook per se hieruit wil drinken. Hij is feloranje (van het Nederlands elftal) en is niet te missen als hij op de bank staat. Tot grote verbazing nam ze nu wel een algemene bidon aan van Wout toen het spel even stil lag en wat bleek: ze was haar eigen bidon gewoon vergeten. Kan gebeuren Mossie, op woensdag voetballen is ook niet zoals je dat gewend bent. Een beetje tegen de verhouding in wist Spero te scoren toen we achterin iets te veel ruimte weggaven. Zo’n 10 minuten voor rust kregen wij onze grootste kans op de gelijkmaker. Een penalty werd ons toegekend door de scheids, maar helaas schoot Nienke naast. Soms is een goede cliffhanger nodig om de fans terug te laten komen. Spannend was het zeker. Zo zochten we met een achterstand de kleedkamer op.

Iedereen was het erover eens dat de achterstand niet terecht was en dat we echt wel konden winnen. Met die spirit, Julia die erin kwam voor Mossie en Romy voor Dionne, was het plan om in ieder geval één doelpunt meer te scoren dan de tegenstander. De spanning is weer om te snijden in de tweede helft. En zowel wij als de coach van Spero voelt dat de gelijkmaker in de lucht hangt. Nadat de wedstrijdbal over het hek stuiterde en de ingooi voor ons was, zag Wout heel scherp dat met een nieuwe bal het spel snel verder kon. Lara benutte de aangespeelde bal van de coach meteen met een goede ingooi op Julia. Die houdt het overzicht en legt breed op Marije. Marije schiet hem vervolgens na, sterk overeind te blijven in de 16 van Spero, goed binnen. De coach van de tegenstander ontploft echter omdat hij vindt dat de bal eerst gecontroleerd moet worden door de scheids. De scheids maant hem tot kalmte en de wedstrijd gaat verder. Het had geen verschil gemaakt welke bal er gebruikt werd voor deze gelijkmaker. Zelfs na zo’n 35 minuten komt dan eindelijk de voorsprong op het scorebord. Ali geeft een schitterende crosspass met de oude wedstrijdbal op Marije die, snel als ze is, op het doel afrent en de bal in de korte hoek schiet. De laatste minuten waren, zoals bijna altijd, het spannendst. We hadden de drie punten hard nodig en het lukte gelukkig om ze over de eindstreep te trekken. Vooral de tweede helft lieten we weer zien waar we goed in zijn: de bal rondspelen en druk zetten, Spero kwam nog nauwelijks aan voetballen toe.
Net zo vreemd als een wedstrijd op woensdag was ook de routine na de wedstrijd. Normaal gaat iedereen lekker douchen want je voelt je bezweet of je hebt het koud, dus er is niks lekkerder dan een douche. Nu kon dat echter niet want Ajax moest natuurlijk nog aangemoedigd worden in het sportcafé. Tijdens de wedstrijd was al bekend dat Ajax met 1-0 voor stond en gelukkig mochten we nog een keer juichen toen de 2-0 viel. Helaas was dit het laatste juichmoment van de dag en gingen we toch enigszins teleurgesteld naar huis. We waren alweer bijna vergeten dat we zelf gespeeld hadden en twee plekken gestegen zijn. Er staan nu nog twee wedstrijden op het programma. Winnen we beide, is het nog mogelijk om vijfde te worden. Dit is natuurlijk wel afhankelijk van de rest van de uitslagen. Aanstaande zondag gaan we in Nijmegen-Oost ons uiterste best doen weer net zo fantastisch te spelen als afgelopen twee wedstrijden, Trekvogels is dan onze tegenstander. Dus kom ons half 10 aanmoedigen tijdens deze spannende derby.