Na een klinkende overwinning op Spero Vr1 vorige week smaakte dat naar meer. Afgelopen zondag mochten we aantreden tegen  een nog onbekende tegenstander in een afgelegen gat ’s-Heerenberg. Wij keken vanaf de 13^e positie op naar FC Bergh die gedeeld 9^e plek staat. Echter is er tussen de 4^e en 14^e plek slechts 9 punten verschil. Dus elk gewonnen of verloren punt kan nog voor grote verschuivingen in de competitie zorgen. Met oog op dat wij weten ook sterk te kunnen voetballen tegen de toppers, stapten wij met goede moed om 09:50 de auto’s in. Na een lange rit voor sommigen door Duitsland en een toeristische route door dit onbekende stukje Nederland slipten we onze auto’s in de modder en liepen het fris ogende terrein met wel drie kunstgrasvelden en een grote mooie kantine op. In de kleedkamer kon elke sportparkbezoeker al horen dat wij er waren door de speciale constructie van de bevloering in hun kelders. Elke stap klonk zo hol alsof er metersdiepe catacombes zich onder de kleedkamer bevonden. Een plek waar wellicht de afgeslachte tegenstanders te vinden waren. Wij hoopten ons daar zeker niet bij te hoeven voegen. En dus na een korte bespreking (zonder het statische plastic opstellingveld van Wout, door watervaste stift taferelen) en ons weer in het koele lichtblauw gehesen te hebben, starten wij een rappe warming-up zonder positiespel omdat onze hesjes al enige tijd vermist zijn. Even een side note: we hebben ons staan verbazen over de keuze van de korrels op hun hoofdveld. Deze zijn groen en te vergelijken met macaroni of geknipte bieslook. Kennelijk is dat wat je tegenwoordig bij een nieuw veld kan verwachten. We waanden ons zelfs terug in onze jeugd door de gedachte aan strijkkralen waarmee je altijd leuke figuurtjes kon maken en deze dan kon vereeuwigen met het strijkijzer als je, zonder het kralensjabloon voortijdig per ongeluk ergens tegen aan te stoten, deze dan als één geheel kon smelten.

Het fluitje klonk en de teams mochten zich gaan opstellen. De tos werd door FC Bergh gewonnen, zij wilden van kant wisselen en dus starten met de enorme windvlagen in de rug. Afijn we moeten tegen elke omstandigheid opgewassen zijn. En zo starten we met wind tegen, een te lichte bal en een prima scheids de strijd om 3 punten.

Net als de wind werd met vele vlagen goed gevoetbald. Echter speelden de lichte bal in combinatie met die wind ons toch soms parten. Nadat we een gelukje hadden met een afstandsschot op onze lat, kwamen we zelf na een prachtaanval voor toen Nienke een goede voorzet van Mies wist binnen te koppen, 0-1. De voorsprong was niet van al te lange duur, want nog een afstandsschot die niet tijdig behoed werd door onze dames werd mede door de wind zo naar het goal gedragen en stuiterde onderkant lat erin, 1-1. En even later belandde een tweede keer de bal achter Ellen, 2-1. Nog een poging om tot gelijke hoogte te komen werd teniet gedaan toen Nienke een prachtig schot op de verre hoek loste maar de bal nog zo’n wind kon vangen dat deze voor langs over de achter lijn ging.  Opmerkelijk was nog dat de coach van FC Bergh ons deed denken aan onze eigen coach Wout, welke er wel een handje van heeft om veel te roepen en vooral soms van die leuzen die niet iedereen zomaar over het veld schalt. “Afspraken!” is dan wel een interessante term om te roepen. Zo stonden in eens twee coachen hun team precies hetzelfde aan te sturen. Er gebeurde verder niet veel spannends meer en met een achterstand gingen we de rust in. We wisten dat de rollen omgedraaid zouden worden. Wij zouden de wind aan onze kant krijgen en dus meer voordeel kunnen halen uit het feit dat een ieder altijd steeds vermoeider wordt tijdens de tweede helft.

Na de thee traden we met opgeheven hoofd aan. Geen wissels doorgevoerd en dus even op dezelfde voet doorstrijden. De wind was lichtelijk gedraaid, maar toch bleven wij het betere spel op de mat leggen. Hard werken, veel combinaties zoeken en die bal naar voren zien te krijgen. Al snel kwamen Julia en een paar minuutjes later ook Mireille het veld in. Lotte en Nina namen plaats op de bank en zo waren onze fitte wissels al benut. Kim werd gespaard en zo streden de elf binnen de lijnen tot de laatste minuut door. Dit verliep direct zoals je zou hopen. Goed werk wisten we eindelijk te belonen. De gelijkmaker had Julia vrij snel na haar wissel op de slof. En niet veel later kwamen we zelfs op voorsprong door een corner van Marije, die perfect gebruik wist te maken van de omstandigheden en dus woei hij voor de neus van de keepster de goal in zonder dat iemand anders de bal nog kon beroeren, 2-3! In het vervolg van de tweede helft wist FC Bergh nog weinig te creëren. Voor ons pakte een aanval zelfs nogmaals mooi uit toen Marije aan de bal kwam en dreigend de vrij drukke zestien binnen drong en een luid schreeuwende Mireille op randje zestien helemaal vrij zag mee opstomen. Ze legde hem zoals op training vaak geoefend perfect af en de bal kon in een bijna leeg goal ingetikt worden. De laatste fase van de wedstrijd had Ellen het ook niet erg druk en bedacht het misschien nog even spannend te maken door een drukzettende vrije spits van de tegenstander in te spelen in plaats van Jet. Gelukkig hield ze daarna meteen wel de bal weer tegen en wist Hanneke meteen om te schakelen. Toen er werd afgefloten konden we allemaal heel tevreden de kleedkamers met twee heerlijke en twee gloeiend hete douches opzoeken. De drie punten waren zowaar weer voor ons! Zouden we deze streak kunnen verlengen met een derde overwinning op Victoria Boys Vr2 komende zondag? We spelen om 12:00 thuis om hopelijk met een goed gevoel het najaarsseizoen af te sluiten. Kom ons allen aanmoedigen tijdens de laatste wedstrijd van 2019.