Een thuiswedstrijd bij de tegenstander: chaotische competitiestart

NSVV FC Kunde VR2 (zon)

2 - 4

Union VR1 (zon)

Competitie

3e klasse H

Datum

22 september 2019 12:00

Accommodatie

Onbekend

Union, drie weken geleden stonden we nog op het sportcomplex De Kluis. Vandaag mocht er weer hier afgetrapt worden. Voor de alerte lezer: vorige week werd inderdaad gesuggereerd dat er thuis gespeeld zou worden, maar door een foutje was er geen veld beschikbaar. Union had gelukkig een veld en een kleedkamer over zodat we gewoon konden spelen. Volgens de mail moesten we om kwart voor 11 verzamelen bij het sportcentrum en dan gezamenlijk naar Union fietsen, waar Lukas om kwart over 11 de wedstrijdbespreking zou houden (Wout was een weekendje weg en Lukas wilde eerst nog even bij heren 3 meedoen). De whatsappgroep was ’s morgens al lekker druk en er werd besloten om rechtstreeks te gaan, iedereen moest er om 11 uur zijn. Hanneke zou met de auto komen voor de corveespullen (en een aantal luie mensen) en zo leek alles geregeld. Er werd alleen vergeten dat niet altijd iedereen een appgroep op tijd leest, dus Julia stond om kwart voor 11 in het sportcentrum en is toen alsnog halsoverkop naar Union gekomen.

Elke keer als we bij Union spelen valt er wel iets te klagen, vorig seizoen was het vooral de kleedkamer die vol zat met fruitvliegjes en schimmel. Drie weken geleden was eveneens de reinheid van de kleedkamer een verbeterpuntje. Vandaag was de kleedkamer duidelijk niet gemaakt voor een heel elftal plus wissels, want je kon nauwelijks je kont keren zonder tegen iemand aan te botsen. Veel spelers in ons team zijn niet heel groot, maar we zijn nog altijd groter dan de F-jes en E-tjes die duidelijk meer thuishoorden in deze kleedkamer. Behalve de kleedkamer speelden we vandaag niet op het kunstgras, maar op het veld ernaast. Dit ‘gewone’ grasveld was behoorlijk hard en hobbelig, dus we wisten dat het een moeilijke wedstrijd zou worden waarbij ballen goed gefocust ingespeeld dienen te worden. Godzijdank zijn alle zwakke enkels gespaard gebleven. Dankzij de kleedkamer voelden we ons al een stuk jonger dan we werkelijk zijn en dat werd bevestigd door de wedstrijdbespreking, waarbij we allemaal in een halve kring op het gras zaten en naar Lukas keken. Even was ik terug op de basisschool waar je altijd op kijkt naar je docent want hij/zij is groot en ik is klein (en dat is niet eerlijk, o nee – bron: Calimero). Lukas had het papier met een getekend veld in de dug-out gehangen en toen was de vraag: zal ik de wedstrijdbespreking in het Engels, Duits of Nederlands doen? Het werd Engels, maar al na drie zinnen werd het automatisch Nederlands. Toen werd Duits nog geprobeerd, maar ook dat is moeilijk als je drie taalsystemen in je hoofd hebt en normaal vooral Nederlands spreekt tegen deze groep, dus we eindigden in het Nederlands. Af en toe werd er een zin in het Duits gesproken zodat Amy en Justina het ook begrepen.

Onze scheidsrechter staat ook bekend als de vriend van het ‘kutwijf’ van vorige week en hij is de nieuwe voorzitter van onze prachtige blauwe club. Ot floot vermoedelijk bij ons omdat het eigenlijk een thuiswedstrijd betrof. Voorafgaand aan de wedstrijd werd even een minuut stilte gehouden, vanwege een overleden teamgenoot bij Union en daarna gingen we onrustig van start. We begonnen als volgt: Ellen op doel, Justina en Hanneke centraal. Jet en Sanne op de backpositie. Sjakie stond op de nummer 6, met Nienke en Fieke ervoor. De voorhoede werd gevormd door Amy, Lotte en Mies. De bank werd warmgehouden door Julia, Britt en Kim. Onze jarige job Nina stond te vlaggen. Zoals ik al zei werd er onrustig begonnen en leken we daarin eigenlijk wel een beetje op de F-jes en E-tjes van weleer, ballen werden onzuiver ingespeeld (het veld speelde zeker mee maar is geen excuus) en er werd onvoldoende gecoacht. Al heel snel kwam Union op voorsprong. De bal werd bij hun van achteruit, via het middenveld naar voren gespeeld en bij ons werd op dat moment onvoldoende druk gezet omdat de ruimtes tussen de linies te groot waren. De speelster van Union kon vanaf linkerkant de bal in de lange hoek schieten. Vanwege het warme weer werd er een drinkpauze ingelast en na deze drinkpauze kwamen we iets beter uit de verf. Justina werd gewisseld voor Britt, omdat ze wat last had van haar bovenbeen. Er was iets meer rust aan de bal, niet meer alle ballen werden naar voren geschoten en er kwam zowaar een klein kansje af en toe. Een klein kansje leverde een doelpunt op na goed doorlopen van Nienke op de keepster. Een voorzet van Jet (geloof ik) werd in eerste instantie aangeraakt, maar niet goed genoeg dus kon Nienke haar voet ertegen zetten. Hoewel ze niet in de spits stond, was het wel een echte spitsengoal. In de rust werd Amy gewisseld voor Nina en was de moraal van het verhaal dat er echt meer rust genomen moest worden. Nienke schoof toen trouwens door naar linksbuiten, zodat Nina op het middenveld kon floreren. Vandaag was het bewijs dat zaken rationeel beseffen, iets anders is dan het werkelijk uitvoeren, want de rust aan de bal bleef afwezig en de afstand tussen de linies was vaak te groot. Union kwam alweer redelijk snel op voorsprong, een bal werd laag voorgegeven, de tegenstander was in de rug weggelopen en kon zo binnentikken. Het mooie aan ons team is dat we wel altijd blijven proberen en blijven knokken, ook al lukt het niet. Positiviteit staat voorop en dat is soms meer waard dan altijd goed spelen. Zo’n 25 minuten voor tijd gaf Lotte aan last te hebben van haar hamstring, dus ze werd vlak voor de drinkpauze gewisseld voor Julia. Na de drinkpauze werd weer iets beter gespeeld en dit leidde soms tot een corner of schot. Toch was het Union dat wederom wist te scoren, nadat Ellen in eerste instantie de bal goed verdedigd had met een sliding rond de zijlijn van de zestien. De weggeschoten bal kwam toen in de voeten van een speelster van de verkeerde kant, Ellen stond helaas nog niet in haar doel dus kon de bal zo binnengeschoten worden. We gaven niet op en uiteindelijk viel dan toch de aansluitingstreffer. Wederom Nienke, die goed stond om de bal binnen te tikken. Met nog ongeveer een kwartier te gaan zagen we kansen om opnieuw op de valreep een punt te pakken. Helaas lukte dit niet, want Union scoorde haar vierde doelpunt. Het was een schot vanaf ongeveer 21 meter, hij daalde ineens heel snel door de wind en verdween boven Ellen tegen de touwen. Kim had toen al haar rentree gemaakt na zeer lang blessureleed. Vervolgens was het geloof toch een beetje weg, want er resteerden nog slechts enkele speelminuten en het lukte ons niet meer een echte kans te creëren. We hadden nog een corner verdiend, want Julia liet heel bewust de bal over de achterlijn rollen, maar de grens en de scheids wezen resoluut naar de keeper. Na 90 minuten plus een beetje extra was het gedaan en dropen we teleurgesteld af naar de minikleedkamer. Een aantal besloot thuis te gaan douchen, maar het merendeel ging voor de knusheid onder de douche. De architect had namelijk om de een of andere vage reden besloten de douches uit het plafond te laten komen, waardoor er slechts ruimte was voor drie douches. Zeggen dat dat wat weinig is voor een heel elftal is een understatement en je moest oppassen waar je je armen hield om niet per ongeluk je teamgenoot aan te raken. Laten we zeggen dat het in ieder geval goed was voor de teambuilding. De jarig job had gelukkig allerlei lekkere dingen bij zich dus het verdriet kon weggegeten worden. ’s Middags werd natuurlijk door een gedeelte naar dames 1 gekeken en vervolgens was het tijd voor de topper der toppers (PSV-Ajax). De avond werd afgesloten bij café Daen (en bij Café Van Rijn voor sommigen, dus ik vraag me af wat hun huidige staat is (het is maandagochtend als ik dit schrijf)) waar we onnoemelijk lang moesten wachten op ons eten, gelukkig was het gezellig genoeg en verraadde alleen het hongergevoel dat er om 8 uur nog steeds mensen hun eten moesten krijgen.

Er zijn in ieder geval weer voldoende verbeterpunten opgevallen, dus daar kunnen we op gaan trainen. Volgende week is wel een officiële uitwedstrijd tegen Trekvogels. Nu denk je misschien: alweer tegen Trekvogels, daar hebben jullie in de beker toch ook al tegen gespeeld? Dat klopt, alleen was dat dames 2 en spelen we komende week tegen dames 3. Hopelijk kunnen we net als in de beker punten pakken, ditmaal op de Kwakkenberg!