Gevalletje: Die keeper is geen keeper – Een terugblik

Union VR1

3 - 2

NSVV FC Kunde VR2

Competitie

3e klasse H

Datum

2 februari 2020 14:30

Accommodatie

Onbekend

Twee zondagen geleden alweer, op de mooiste datum van het jaar: 02-02-2020, deden wij een poging onze winning streak vol te houden. Echter stond onze geduchte tegenstander Union (de nummer 2) weer op het programma. Dit wedstrijdverslag is door de storm Ciara ook wat verder gewaaid dus ik doe even een flinke teruggooi naar toen het nog heerlijk weer was en we nog lang geen afgelastingen hadden verwacht.

Een tweede revanche na een bekerwedstrijd en een uit-thuiswedstrijd moest een spannende worden. We waren gebrand op puntenbehoud op ons terrein aangezien het een thuis-uitwedstrijd werd.

In de kleedkamer werd de wedstrijdbespreking gedaan en de opstelling herhaalt. We waren met een kleine selectie. Verjaardagen, vakanties en blessures zorgden ervoor dat er enige creativiteit geeist werd van Wout en Lukas en gelukkig bezitten we heel wat flexibele speelsters die op meerdere posities uit de voeten kunnen. Twee toppers van het eerste zouden de tweede helft bij ons aansluiten en ook Marlous Jonne was weer van de partij.

Op het eerste gezicht leek alles volgens plan te gaan tot bijna aan de aftrap toe. Maar toen kneusde Ellen bij het inschieten tijdens de warming up na een vlammend schot van Sanne haar pols en moest er last minute nog meer beroep gedaan worden op de creativiteit en rolde er de geïmproviseerde oplossing uit om één van de langste onder de lat te zetten. Aanvoerder en niet geheel fit heb ik deze taak zwaar tegen mijn zin op me genomen voor het team. En gelukkig wilt het team altijd voor elkaar strijden dus lichtelijk van slag, maar strijdlustig gingen we met een volledig elftal er tegen aan.

Alsof storm Ciara ook goed in mijn geheugen heeft huis gehouden, weet ik niet heel goed meer hoe de wedstrijd verliep. Na weer een verloren tos (volgens mij hebben wij die nog nooit gewonnen) hadden we de aftrap en hebben we een hele eerste helft weten te voltooien zonder goals. Af en toe kreeg Union ruimte om te voetballen en naar hun betere speelsters te zoeken. Echter compenseerden we het onnauwkeurig dekken van de ruimtes, uiteindelijk genoeg door in overal net in de weg te lopen en druk te zetten. Het spel ging over en weer en als we het spel zo wisten vast te houden of zelfs nog een tikje verbeteren in de tweede helft, waren één punt of meer helemaal terecht.

Terug uit de kleedkamer had hun “keepster” echter het gewone tenue aangetrokken en mocht nog even flink knallen in het veld. Letterlijk ook want haar schoten waren snoeihard en ze bleek één van de besten op het veld te zijn. Echter kwam dit pas iets later aan het licht. Want eerst mocht een teamgenootje van haar binnen 2 minuten al de bal achter mij in de korte hoek werken doordat we niet helemaal wakker waren in de verdediging. Het was hopen dat dat de enige keer was, maar misschien doet mijn manier van schrijven al lijken dat dit niet het geval is. En daar was ie dus ook weer. Een typisch gevalletje: “die keeper is geen keeper!”. Een niet eens echt hard schot met een lichte zwabber, belandde met een rare stuiter op eens niet op buikhoogte maar kniehoogte tussen mijn benen door de goal in. Pijnlijk gênant, maar ook met 2-0 moesten we door en daarbij ons spel naar een hoger niveau tillen om zelf kansen te creëren. En dan net wanneer we ons dit moeten beseffen, volgt er een ander “die keeper is geen keeper” momentje. Want ja zoals ik al gespoild had, bleek de keepster uit de eerste helft een flink goed schot in de benen te hebben en kennelijk wilde we even kijken hoe dit uitpakte. Nadat één afstandsschot van haar al eerder op de paal uit een was gebarsten (net voor langs het goal), mocht een tweede schot wel in de bovenhoek verdwijnen. Drie keer is toch altijd scheepsrecht? Dus eindelijk namen wij ook bij vlagen de overhand. Met een al shinende Sara in de gehele tweede helft. Mocht ook nog Anouk ons pogen uit de brand te helpen en wist dit dan ook juist te doen, daar met de 3-1 de pijn enigszins te verzachten. De tweede helft was al in een vergevorderd stadium, dus de tijd begon te dringen. Een vrije trap richting onze kruising en een één-op-één konden nog worden gekeerd. En zorgde voor billenknijpende momenten. Maar opeens had Justina het op d’r heupen en vond dat er nog meer voor ons te halen viel. En dus mocht ook aan de overkant na een mooie lange boogbal de keepster van Union voor de tweede keer vissen. 3-2! Snel werd de bal nog uit het goal gehaald en zo voetbalde we nog even door in spanning tot het eindsignaal waardoor er helaas een einde aan onze winstreeks kwam. Een gelijkspel had ons meer kans in de race van een periodetitel kunnen geven. Nu moeten we alles winnen komende wedstrijden. Dit zijn tegenstanders boven ons, maar door onderlinge duels weten we dat wij zeker ook niet kansloos zijn tegen hen.

De wedstrijd tegen Trekvogels is afgelopen zondag al afgelast en verplaatst naar (voorlopig) 23 april. Wie weet wat storm Dennis zondag nog doet met de uitwedstrijd tegen Roda’28. Maar als deze gewoon doorgaat kunnen we alle steun om 11:00 in Winssen goed gebruiken!